نه جا نخوردم شوکه نشدم تعجب نکردم فقط باور نکردم حتی هنوز از من نخواه باور کنم که رفته ای رفته ای و برنمی گردی من تصمیم دارم هنوز و هر روز فکر کنم که هستی در همه کوه ها و بیابان ها ی جهان میچرخی و شهر های جهان و مغز های کودکان را ازاد میکنی از ترس و کابوسهای شبانه هستی و همیشه در همه ی جنگ های بی سرو ته جهان میجنگی برای ازادی و سالی چند بار میایی پشت یک دوربین با بگ گراند گل و بلبل و مثل پیامبران پرُ هستی از خبر فتح و صلح و گشایش و حرف های خوب میزنی با لبخند های عمیق که: شب ها ارام تر بخوابید جهان امن است من بیدارم و دوباره برمیگردی وسط توپ و گلوله و موشک و ما مست خواب بی هراس و رویای شیرین فتح و آزادی. هستی و میسپری ب بادها که حتی با صدای گلوله‌ها هم به سمت ما نوزند.... 🌷 http://eitaa.com/joinchat/2795372568C39e6bb54eb