قرآن ترجمه المیزان سوره 11 سوره مبارکه هود صفحه 227 قَالَ يَا نُوحُ إِنَّهُ لَيْسَ مِنْ أَهْلِكَ ۖ إِنَّهُ عَمَلٌ غَيْرُ صَالِحٍ ۖ فَلَا تَسْأَلْنِ مَا لَيْسَ لَكَ بِهِ عِلْمٌ ۖ إِنِّي أَعِظُكَ أَنْ تَكُونَ مِنَ الْجَاهِلِينَ (46) گفت: <اى نوح! قطعاً او از خانواده تو نيست ، چرا که او کردارى ناشايسته است. پس مخواه از من چيزى را که بدان علم ندارى. همانا من تو را پند مى دهم و برحذر مى دارم که از نادانان باشى>. (46) قَالَ رَبِّ إِنِّي أَعُوذُ بِكَ أَنْ أَسْأَلَكَ مَا لَيْسَ لِي بِهِ عِلْمٌ ۖ وَإِلَّا تَغْفِرْ لِي وَتَرْحَمْنِي أَكُنْ مِنَ الْخَاسِرِينَ (47) گفت: <پروردگارا! همانا من به تو پناه مى برم از اينکه چيزى از تو بخواهم که بدان علم ندارم و اگر مرا نبخشايى و به من رحم نکنى از زيانکاران خواهم بود>. (47) قِيلَ يَا نُوحُ اهْبِطْ بِسَلَامٍ مِنَّا وَبَرَكَاتٍ عَلَيْكَ وَعَلَىٰ أُمَمٍ مِمَّنْ مَعَكَ ۚ وَأُمَمٌ سَنُمَتِّعُهُمْ ثُمَّ يَمَسُّهُمْ مِنَّا عَذَابٌ أَلِيمٌ (48) گفته شد: <اى نوح! فرود آى با سلام و برکاتى از ناحيه ما بر تو و بر امتهايى که از همراهان تو به وجود خواهند آمد. و امتهايى [از نسل همراهانت به صحنه مى آيند ]که ايشان را بهره مند خواهيم ساخت ، سپس عذاب دردناکى از جانب ما به ايشان خواهدرسيد (48) تِلْكَ مِنْ أَنْبَاءِ الْغَيْبِ نُوحِيهَا إِلَيْكَ ۖ مَا كُنْتَ تَعْلَمُهَا أَنْتَ وَلَا قَوْمُكَ مِنْ قَبْلِ هَٰذَا ۖ فَاصْبِرْ ۖ إِنَّ الْعَاقِبَةَ لِلْمُتَّقِينَ (49) اينها از خبرهاى غيبى است که آنها را به تو وحى مى کنيم. پيش از اين (قرآن) نه تو آنهارا مى دانستى و نه قوم تو. پس شکيبايى کن; زيرا فرجام از آنِ تقواپيشگان است>. (49) وَإِلَىٰ عَادٍ أَخَاهُمْ هُودًا ۚ قَالَ يَا قَوْمِ اعْبُدُوا اللَّهَ مَا لَكُمْ مِنْ إِلَٰهٍ غَيْرُهُ ۖ إِنْ أَنْتُمْ إِلَّا مُفْتَرُونَ (50) و به سوى [قوم] عاد ، برادرشان هود را [فرستاديم]. گفت: <اى قوم من! خداوند را بپرستيد; زيرا جز خداوند هيچ معبودى نداريد. شما [مشرکان ]جز دروغپردازان نيستيد. (50) يَا قَوْمِ لَا أَسْأَلُكُمْ عَلَيْهِ أَجْرًا ۖ إِنْ أَجْرِيَ إِلَّا عَلَى الَّذِي فَطَرَنِي ۚ أَفَلَا تَعْقِلُونَ (51) اى قوم من! از شما در برابر آن (ابلاغ رسالت) هيچ پاداشى درخواست نمى کنم. پاداش من نيست مگر بر آن کس که مرا پديد آورده است. پس آيانمى فهميد. (51) وَيَا قَوْمِ اسْتَغْفِرُوا رَبَّكُمْ ثُمَّ تُوبُوا إِلَيْهِ يُرْسِلِ السَّمَاءَ عَلَيْكُمْ مِدْرَارًا وَيَزِدْكُمْ قُوَّةً إِلَىٰ قُوَّتِكُمْ وَلَا تَتَوَلَّوْا مُجْرِمِينَ (52) و اى قوم من! از پروردگارتان آمرزش بخواهيد. آن گاه به سوى او بازگرديد. [اگر چنين کنيد] ابرهايى که ريزشى فراوان دارند ، بر شما مى فرستد و نيرويى بر نيرويتان مى افزايد و مبادا تبه کارانه روى برتابيد>. (52) قَالُوا يَا هُودُ مَا جِئْتَنَا بِبَيِّنَةٍ وَمَا نَحْنُ بِتَارِكِي آلِهَتِنَا عَنْ قَوْلِكَ وَمَا نَحْنُ لَكَ بِمُؤْمِنِينَ (53) گفتند: <اى هود! براى ما دليل روشنى نياوردى و ما يقيناً معبودهاى خويش را به خاطر سخن تو رها نمى کنيم و ما قطعاً به تو ايمان نمى آوريم; (53) #تلاوت‌روزانه‌یک‌صفحه‌قرآن🕊