روزی قنبر غلام علی علیه السلام به در خانه ی امام آمد و او را ندید از فضه خدمتکار خانه جویای امام شد فضه گفت: (ان المولی عرج الی السماء ذات البروج لتقسیم ارزاق العباد) مولا برای تقسیم ارزاق بندگان به آسمان رفته است این سخن برای او سنگین بود و وقتی امام را دید این کلام فضه را به حضرت رسانید امام فرمودند: ساکت باش ای قنبر تو گویی هنوز آنچنان که باید ، به ولایت ما ایمان نیاورده ای آنگاه دستی بر چشمان قنبر کشید و فرمود: چه می بینی؟ قنبر می گوید: آسمان  و  زمین  را مانند یک "دانه گردو" در دست مولا مشاهده کردم (هرکسی در جشن مولایمان به هر نحوی شرکت میکند روزی عنایت شده مولاست) @gowharemarefat گوهر معرفت🌷