❇️جواز و وجوب جهاد در قرآن کریم 🔸پروردگار در قرآن قتال یا #جهاد را به گونه های مختلفی روا شمرده. به عبارت دیگر، خداوند جنگ را در موارد خاصی #تجویز کرده و در مواردی مسلمانان را #ملزم به آن نموده است. 🔹به مناسبت هجوم ددمنشانه صهیونیست ها به عضوی از جامعه اسلامی، در این جا به اشاره، مروری اجمالی بر علل جواز و وجوب #جنگ در قرآن خواهیم داشت. رسول خدا صلی الله علیه و آله نیز بر اساس همین آیات در برابر دشمنان ایستادند. 1⃣ جواز بلکه وجوب جنگ با کسانی که به جنگ با مسلمانان می پردازند. «وَ قاتِلُوا في سَبيلِ اللهِ الَّذينَ يُقاتِلُونَكُمْ وَ لا تَعْتَدُوا إِنَّ أللهَ لا يُحِبُّ الْمُعْتَدينَ؛ با کسانی که با شما جنگ می کنند، در راه خدا بجنگید و تعدی مکنید زیرا خدا تعدی کنندگان را دوست ندارد» 190 بقره؛ « أُذِنَ لِلَّذينَ يُقاتَلُونَ بِأَنَّهُمْ ظُلِمُوا وَ إِنَّ اللهَ عَلى نَصْرِهِمْ لَقَديرٌ؛ به كسانى كه جنگ بر آنان تحميل گرديده، اجازه‌ي جهاد داده شده است؛ چراكه مورد ستم قرارگرفته اند و به يقين خدا بر يارى آن‌ها تواناست..» 39 حج 2⃣ جنگ تا از بین بردن فتنه. درباره معنای فتنه نمی توان به دقت سخن گفت گر چه از ادامه آیه تا اندازه ای معنای مقابل فتنه که تسلط کامل دین الهی است مشخص می شود « وَ قاتِلُوهُمْ حَتَّى لا تَكُونَ فِتْنَةٌ وَ يَكُونَ الدِّينُ لِلهِ فَإِنِ انْتَهَوْا فَلا عُدْوانَ إِلاَّ عَلَى الظَّالِمينَ؛ با آن ها بجنگید تا دیگر فتنه ای نباشد و دین تنها دین خدا شود، ولی اگر از آیین خویش دست برداشتند تجاوز جز بر ستمکاران روا نیست.» 193 بقره 3⃣ وجوب دفاع از مستضعفان در برابر مستکبران. « وَ ما لَكُمْ لا تُقاتِلُونَ في سَبيلِ اللهِ‌ وَ الْمُسْتَضْعَفينَ مِنَ الرِّجالِ وَ النِّساءِ وَ الْوِلْدانِ الَّذينَ يَقُولُونَ رَبَّنا أَخْرِجْنا مِنْ هذِهِ الْقَرْيَةِ الظَّالِمِ أَهْلُها وَ اجْعَلْ لَنا مِنْ لَدُنْكَ وَلِيًّا وَ اجْعَلْ لَنا مِنْ لَدُنْكَ نَصيراً؛ چرا در راه خدا و به خاطر مردان و زنان و کودکان ناتوان که می گویند: ای پروردگار ما! ما را از این قریه ستمکاران بیرون آر؟ از جانب خود، یاری و مددکاری ده، نمی جنگید.» 75 نساء 4⃣جایی که دشمن معاهده خود را نقض کرده و در دین مسلمانان طعنه زده است. « وَ إِنْ نَكَثُوا أَيْمانَهُمْ مِنْ بَعْدِ عَهْدِهِمْ وَ طَعَنُوا في دينِكُمْ فَقاتِلُوا أَئِمَّةَ الْكُفْرِ إِنَّهُمْ لا أَيْمانَ لَهُمْ لَعَلَّهُمْ يَنْتَهُونَ، أَ لا تُقاتِلُونَ قَوْماً نَكَثُوا أَيْمانَهُمْ وَ هَمُّوا بِإِخْراجِ الرَّسُولِ وَ هُمْ بَدَؤُكُمْ أَوَّلَ مَرَّةٍ أَ تَخْشَوْنَهُمْ فَاللهُ‌ أَحَقُّ أَنْ تَخْشَوْهُ إِنْ كُنْتُمْ مُؤْمِنينَ؛ اگر پس از پیمان بستن، سوگند خود را شکستند و در دین شما طعن زدند، با پیشوایان کفر قتال کنید که ایشان را رسم سوگند نگه داشتن نیست. باشد که از کردار خود باز ایستند. آیا با مردمی که سوگند خود را شکستند و آهنگ اخراج پیامبر کردند و آن ها بر ضد شما دشمنی آغاز کردند، نمی جنگید.» 12، 13 توبه 5⃣ تا از بین بردن شرک. «فَإِذَا انْسَلَخَ الْأَشْهُرُ الْحُرُمُ فَاقْتُلُوا الْمُشْرِکينَ حَيْثُ وَجَدْتُمُوهُمْ وَ خُذُوهُمْ وَ احْصُرُوهُمْ وَ اقْعُدُوا لَهُمْ کُلَّ مَرْصَدٍ فَإِنْ تابُوا وَ أَقامُوا الصَّلاةَ وَ آتَوُا الزَّکاةَ فَخَلُّوا سَبيلَهُمْ إِنَّ اللَّهَ غَفُورٌ رَحيمٌ؛ خدا و پیامبر بیزارند از مشرکانی که با آن ها پیمان بسته اید. پس چهار ماه به شما مهلت داده شده و چون ماه های حرام به پایان رسید هر جا که مشرکان را یافتید بکشید و بگیرید و به حبس افکنید و در همه جا به کمینشان نشینید»1 الی 5 توبه 6⃣ اخراج از بلد نیز مجوز دیگری برای جنگ است. «الَّذِينَ أُخْرِجُوا مِنْ دِيَارِهِمْ بِغَيْرِ حَقٍّ إِلَّا أَنْ يَقُولُوا رَبُّنَا اللَّهُ وَلَوْلَا دَفْعُ اللَّهِ النَّاسَ بَعْضَهُمْ بِبَعْضٍ لَهُدِّمَتْ صَوَامِعُ وَبِيَعٌ وَصَلَوَاتٌ وَمَسَاجِدُ يُذْكَرُ فِيهَا اسْمُ اللَّهِ كَثِيرًا وَلَيَنْصُرَنَّ اللَّهُ مَنْ يَنْصُرُهُ إِنَّ اللَّهَ لَقَوِيٌّ عَزِيزٌ همانها که از خانه و شهر خود، به ناحق رانده شدند، جز اینکه می‌گفتند: «پروردگار ما، خدای یکتاست!» و اگر خداوند بعضی از مردم را بوسیله بعضی دیگر دفع نکند، دیرها و صومعه‌ها، و معابد یهود و نصارا، و مساجدی که نام خدا در آن بسیار برده می‌شود، ویران می‌گردد! و خداوند کسانی را که یاری او کنند (و از آیینش دفاع نمایند) یاری می‌کند؛ خداوند قوی و شکست ناپذیر است» حج 39 امام باقر علیه السلام فرمود که آیه مزبور درباره مهاجران نازل شده است. هر زمان که در مکه مجروح و یا مضروبی از مسلمانان نزد رسول خدا آمده از کفار شکوه می کرد، آن حضرت می فرمود که «رخصت نبرد ندارد» و آیه مزبور این رخصت را به پیامبر خدا داد. #مبشرصبح https://eitaa.com/joinchat/2129985567C4b22f9eb1d