🔰سه‌گانه‌ای در پاسداشت قداست 🔻هر فردی در جایگاه خویش کارویژه‌ای دارد، کاری که از دست او بیشتر و بهتر از بقیه ساخته است. بسا کارها و ویژگی‌ها که نه منحصرند، نه محدود و از این‌رو کارنامه هر فردی را بیش از کارکردها و آورده‌های عمومی، باید با اختصاصات و کارویژه‌هایش شناخت. #شهید_جمهور «سید ابراهیم رئیس‌السادات» در سه‌گانه خدمت پایان عمرش که کمتر از یک دهه به درازا کشید، کنش و اثری اختصاصی از خود به جای گذاشت که به نظر می‌رسد یکی از مهمترین و درخشانترین نقاط کارنامه پرافتخار اوست. 1⃣ شهید #رئیسی_عزیز زمانی پا به خدمت در جایگاه تولیت آستان قدس نهاد که سالهای بیماری تولیت فقید و وارسته و سخت‌کوش سابق آستان، زمینه‌هایی را برای رخنه عناصر و عرصه‌هایی دور از شأن سازمان اداری آن حریم ملکوتی فراهم آورده بود. پالودن آن پایگاه از جای پای پلید فساد و بازگرداندن سلامت حداکثری به سازمان آستان، نیازمند پاکدستی کارآزموده بود که هم خود در هزارتوی باندهای زدوبند و... گرفتار نشود و هم با سرعت رگ حیات و راه ارتباطشان را قطع کند. و رئیسی همان بود. در مصرف حق‌التولیه راه مرحوم طبسی را در پیش گرفت و ذره‌ای از آن حق شرعی را به مصرف شخصی نرساند. در پاکسازی سازمان هم در اسرع وقت و با بهره‌گیری از تخصص دیرینه گام‌های استواری پیمود و سازمانی پیراسته از آن زمینه‌ها به تولیت پس از خود تقدیم کرد. درواقع دوره کوتاه تولیت او در آستان بیش از هر کاری بازگرداندن مسیر اداری آستان به صراط مستقیم قداست بود، چه در درون سازمان و چه در اذهان. 2⃣در قوه قضائیه علم و سلامت نفس، بدون تجربه کافی از مواجهه با ابلیس هزارلباس فساد سبب شد که نزدیک‌ترین معاونان رئیس نزیه دستگاه عدالت، آلوده به فساد شوند. آن سطح از آلودگی حرمت عدالتخانه را لکه‌دار میکرد. بازگرداندن حرمت به دستگاه عدالت، شناخت کافی از پیچیدگیهای فساد، جرأت ایستادن در برابر دانه‌درشتها و قدرت علنی کردن این جراحی پرجراحت را میخواست. و رئیسی مرد این کار بود و کرد و حرمت عدالت را به نهاد مقدس قضاء برگرداند. 3⃣ سالها بود بالاترین مقام اجرایی خدمت در کشورِ نوکری برای دین و مردم متدین از عرش چنین قداستی به فرش ریاست و ریاست‌طلبی افتاده بود. کارها و کارنامه‌های گاه درخشان رئیسان زیر تعفنهایی از نخوت و ذلت و لجاجت و وقاحت، شامه مردم هشیار را می‌آزرد و دلها را به درد می‌آورد و امیدها به بازگشت امثال رجایی‌ها را در یأس خفه میکرد. این بار بازگرداندن قداست به جایگاه ریاست آسان نبود. صرفا مبارزه با بسترهای فساد کفایت نمی‌کرد. فقط پرکاری و سختکوشی، بار را به مقصد نمیرساند. حتی صداقت و صمیمیت چهره‌به‌چهره با مردم هم درمان نهایی نبود. چشم مردم از دیدن خدمتهای با رخوت، ده‌ها مَن شیر سختکوشیِ ریخته با لگد لجاجت و لباس مقدس دین بر پیکره‌ی وقاحت، ترسیده بود و به این راحتی دل با قداست ریخته از ریاست جمهور صاف نمیکرد. 🔴مأموریت این بار رئیسی بسیار دشوار بود. هرچه کار میکرد بس نبود. هر چه بی‌ریا و صادقانه سخن میگفت، به قدر کافی اثر نمیکرد‌. چیزی بیش از اینها نیاز بود: درخواست عاجزانه و صادقانه شهادت از درگاه خدا و به شفاعت امام رضا علیه السلام. طهارتِ شهادت تنها شست‌وشوگر ریاست و یگانه راه بازگردان قداست به این مقام بود. و رئیسی مرد این کار بود... آنقدر خالصانه کوشید و آنقدر عاجزانه گریست، تا حضرت رضا علیه السلام قبولش کرد و در زیباترین روز، مدال دائمی خدمت را بر سینه ابدیتش چسباند. حالا دوباره ریاست جمهوری ایران، دهه‌ی شصتی شده است! شهیدداده و مقدس و برخوردار از یک رجایی واقعی... ان شاءالله تلاش کنیم فردی را جانشین کنیم که لیاقت این مقام و مسئولیت مقدس را داشته باشد. 🖋س. امید #خادم_الرضا #رئیس_السادات #پاسدار_قداست روحت شاد و راهت پررهرو باد 🇮🇷#مبشرصبح را به دوستانتان معرفی بفرمایید. https://eitaa.com/joinchat/2129985567C4b22f9eb1d