⭕️ تعلل مجمع تشخیص در ردّ لوایح FATF ؛ اهرم فشار اروپا به ایران (قسمت اول) 🔹اروپا همسو باسیاست فشار حداکثری آمریکا 🔺درحالی‌که آمریکا در 18 اردیبهشت 97 از برجام خارج شد و تمامی تحریم‌ها را بازگرداند و تحریم‌های جدیدی نیز وضع و اعمال کرد، اتحادیه اروپا وعده ایستادگی در برابر تحریم‌های آمریکا و انجام تعهدات خود ذیل ضمیمه 2 برجام که شامل ایجاد یک کانال مالی جهت حل مشکلات تبادلات بانکی بین‌المللی ایران و حل مسئله فروش نفت است را داد. اما اروپا پس از یک سال وعده‌های توخالی و معطل و منفعل نگه‌داشتن ایران در برجام، نه‌تنها به تعهدات خود عمل نکرد، بلکه خرید نفت از ایران را به صفر رسانید و همسو با تحریم‌های آمریکا عمل نمود. درنهایت در 11 بهمن‌ماه 97 سه کشور اروپایی آلمان ، فرانسه و انگلیس طی بیانیه‌ای سازوکاری مالی موسوم به INSTEX را اعلام کردند. سازوکاری شبیه یک دفتر حسابداری مبتنی بر عدم رابطه بانکی بین ایران و اروپا و صرفاً محدود به واردات غذا و دارو که چیزی نازل‌تر از نفت در برابر غذا است که در دهه 90 میلادی بر عراق تحمیل کردند. اروپا فراتر از این ، اجرایی شدن همین سازوکار تقریباً هیچ اینستکس را هم منوط به تصویب و اجرایی شدن کامل برنامه اقدام FATF توسط ایران کرده است. تا جائیکه یکی از دیپلمات های فرانسوی می گوید: «یک ساختار متناظر ایرانی در حال کار وجود ندارد. روزی که آن‌ها شرایط ضروری FATF‌ را امضا کردند درباره آن صحبت می‌کنیم.» اینستکس چیزی جز اعمال تحریم‌های آمریکا و کانالیزه شدن پول حاصل از فروش نفت ایران توسط اروپا نیست. لذا اروپا در نقش تکمیل‌کننده سیاست فشار حداکثری آمریکا عمل می‌نماید. 🔺تغییر راهبرد ایران از استراتژی صبر به استراتژی اقدام متقابل 🔹اما بالاخره با مصوبه شورای عالی امنیت ملی در 18 اردیبهشت 98 یعنی سالگرد خروج آمریکا از برجام ایران 60 روز به اروپا مهلت داد تا تعهدات خود را اجرایی کند، وگرنه ایران ذیل برجام به سمت کاهش تعهدات خواهد رفت: «به کشورهای باقی‌مانده در برجام شصت روز فرصت داده می‌شود تا تعهدات خود به‌ویژه در حوزه‌های بانکی و نفتی را عملیاتی نمایند. چنانچه در این مهلت کشورهای مزبور قادر نباشند مطالبات ایران را تأمین کنند، در مرحله بعدی جمهوری اسلامی ایران رعایت محدودیت‌های مربوط به سطح غنی‌سازی اورانیوم و اقدامات مربوط به مدرن سازی رآکتور آب‌سنگین اراک را نیز متوقف خواهد کرد. در هر زمان که خواسته‌های ما تأمین شوند، ما نیز به همان میزان اجرای مجدد تعهدات متوقف‌شده را از سر خواهیم گرفت اما در غیر این صورت، جمهوری اسلامی ایران مرحله‌به‌مرحله اجرای تعهدات دیگر را متوقف خواهد کرد.» 🔹باگذشت ضرب الاجل 60 روزه ایران به اروپا و عدم انجام تعهدات توسط اروپا، بالاخره ایران از استراتژی صبر و انتظار خارج شد و وارد فاز اقدام متقابل شد. تا بیش از این آمریکا و اروپا از انفعال و بی‌عملی جمهوری اسلامی برای تحمیل شروط خود سوءاستفاده نکنند. در گام نخست ایران طبق بند 26 و 36 برجام محدودیت نگهداری ذخایر اورانیوم و آب‌سنگین را کنار گذاشت و سپس در گام دوم از غنی‌سازی 3.67 نیز عبور کرد. و در گام سوم نیز هرچند کم اثر و نازل بود اما محدودیت های تحقیق و توسعه برداشته شد و گازدهی و راه اندازی سانتریفیوژهای جدید شروع شد. 🔺تعلل مجمع تشخیص در ردّ لوایح FATF عامل فشار اروپا 🔹اما به‌راستی چرا اتحادیه اروپا کماکان به تعهدات خود عمل نمی‌کند و همچنان به تهدید و شرط‌گذاری می باشد، که بیشتر شبیه باج‌گیری است، ادامه می‌دهد؟ یکی از مهم‌ترین ریشه‌های تداوم رفتار خصمانه اروپا در همراهی با آمریکا در سیاست فشار حداکثری و فشار به ایران جهت مذاکرات موشکی و مسائل منطقه‌ای و عدم اجرای تعهدات اروپا را می‌توان در دادن پالس‌های ضعیف ایران در ماجرای ردّ کامل لوایح باقی‌مانده FATF توسط مجمع تشخیص مصلحت نظام یافت. 🔹تعلل بیش از اندازه مجمع تشخیص مصلحت نظام در ردّ قاطع لوایح مرتبط با برنامه اقدام FATF که شامل دو کنوانسیون پالرمو و CFT می‌شود، این پالس را به اروپا منتقل می‌کند که ایران کماکان به برجام، FATF و به‌صورت کلی غرب امیدوار است و همین امر موجب می‌شود تا اروپا از این تعلل و عدم قاطعیت ایران نهایت بهره را ببرد و که این امر یعنی تاخیر و تعلل مجمع تشخیص مصلحت نظام در رد قاطع لوایح FATF در تناقض با سیاست تعدیل تعهدات برجامی ایران می باشد. 🔹از طرفی اتحادیه اروپا تصور می کند بالاخره ایران به پای میز مذاکره خواهد رفت، لذا این تعلل و انشقاق میان مسئولان و عدم قاطعیت در تصمیم گیری موجب خواهد شد که قدرت چانه زنی مذاکره کنندگان کاهش پیدا کند و اروپا از این عدم اجماع داخلی در ایران برای فشار بیشتر و امتیازگیری استفاده کند. ادامه دارد... ✅ @haallaj