⭕️تحلیل گر مستقل! پوششی؛ علی واعظ 🔺این قسمت(۳): مُهره خاص آمریکا 🔹گروه بحران در تاریخ ۱۷ سپتامبر ۲۰۱۵، یعنی حدود دو ماه بعد از امضای برجام در گزارشی رسما از نقش این گروه و علی واعظ در پیشبرد پروژه برجام برمی دارد. این گزارش نشانگر آن است که #علی_واعظ با روابط مشخص با سازمان سیا و پیوندهای خاص با باندنیویورکی ها در ایران یک مُهره عادی نیست. 🔹چکیده گزارش گروه بحران: «علاوه بر مذاکره‌کننده‌کنندگان بسیار پیگیر، بسیاری افراد دیگر هم کمک کردند تا توافقی میان تهران و باقی دنیا بر سر برنامه هسته‌ای ایران منعقد شود. ولی وقتی پای ارزش‌یابی تلاش‌های صورت‌گرفته در این مرحله‌ی حیاتی در پیشگیری از مناقشه در میان باشد، کم تر کسی می تواند به پای (تلاش‌های) گروه بین‌المللی بحران برسد. 🔹در ۲۰۱۲، «علی واعظ» به رابرت مالی ملحق شد. او تبدیل به تحلیل‌گر ارشد امور ایران در گروه شد. واعظ با تسلط بر فارسی، انگلیسی و فرانسوی خیلی زود وارد تعامل با مذاکره‌کنندگان ایران و ۱+۵ شد. در ۲۰۱۳ او به محل مذاکرات در آلماتی قزاقستان سفر کرد که در آن زمان تنها تحلیل‌گر مستقل؟! دنبال‌کننده مذاکرات در محل بود. در دوسال بعد از آن، او در مجموع ۳۰۰.۰۰۰ مایل هوایی سفر کرد و ۲۲ دور مذاکرات را در سطوح کارشناسان، مدیران سیاسی، وزیران خارجه و سازمان ملل تحت نظر گرفت و به نحو فزاینده‌ای در آن دخیل شد. 🔹خیلی زود، مذاکره‌کننده‌ها کارشناسان عدم اشاعه و مقامات رده بالا از ایران، آمریکا، روسیه، چین، آلمان، بریتانیا و فرانسه شروع به دعوت از واعظ برای تبادل نظرات با تلفن، ایمیل و در محل مذاکرات کردند. او که به واسطه اعتماد یافتن تیم‌های مذاکره‌کننده به او به خاطر بی طرفی؟!، بینش بالا و دسترسی‌ای که به همه طرف‌ها برای خود ایجاد کرده بود، جایگاهی تقویت شده پیدا کرده بود، به یک منبع ایده برای غلبه بر گیر و گرفت‌های ایجاد شده در مذاکرات تبدیل شد. 🔹در هفته آخر که منجر به توافق نهایی در جولای ۲۰۱۵ در وین شد، واعظ عملا ۲۴ ساعته حاضر و آماده بود. مذاکره‌کنندگان مختلف او را برای صبحانه در ساعت۶ صبح، یا برای گپ و گفت در ساعت ۲ بعد از نیمه شب در راه رفتن به رختخواب دعوت می کردند. یا وزیر خارجه یکی از کشورهای اصلی مذاکره‌کننده ۲ ساعت را به پالایش ایده‌ها با او اختصاص می داد؛ در موقعیتی دیگر، یک تیم کامل مذاکره‌کننده از کشوری دیگر او را به ناهار دعوت می کردند تا درباره راه‌های پیش رو بحث کنند. 🔹تفسیرهای رسانه‌ای به قلم واعظ، در بین مذاکره‌کنندگان دست به دست می شد، چرا که او دنبال ایجاد حمایت از قرارداد در افکار عمومی بود، به ویژه در ایالات متحده. در اوج مذاکرات او تا ۱۰ مصاحبه خبری در روز انجام می داد و حضوری چشمگیر به گروه بین المللی بحران در سطح تحلیلی در مذاکرات بخشیده بود. البته بیشترین اثر بر مذاکرات، حاصل ۶ گزارش مکتوب دیگر تهیه شده توسط گروه بود که نویسنده اصلی همه آن‌ها واعظ بود. 🔹در می ۲۰۱۴، گروه بحران «چگونه مکعب روبیک هسته‌ای حل می شود؟» را منتشر کرد که ایده‌های ارایه شده در آن به سرعت وارد مذاکرات رسمی روی میز مذاکره شد. طرح ۴۰ ماده‌ای برای حصول به توافق هسته‌ای که از طرف گروه بحران ارایه شد، بسیاری از بخش‌های کلیدی «چارچوب توافق» در لوزان و توافق هسته‌ای نهایی در وین در ۱۴ جولای ۲۰۱۵ را در خود داشت. 🔹درست پیش از این توافقات نهایی، گروه بین‌المللی بحران تمرکز خود را بر مرحله بعد قرار داد: قانع کردن مجلس ایران و کنگره آمریکا به این که این یک توافق خوب است. در آوریل ۲۰۱۵، ما نکات جامع مذاکراتی را برای مذاکره‌کنندگان آمریکایی و ایرانی منتشر کردیم تا به کشورهایشان ببرند و جداول همه‌پسند و خلاقانه اینفوگرافی را برای نشان دادن امتیازات توافق برای همه(در برابر تبعات عدم توافق) به نمایندگان پارلمانی کشورهایشان ارایه دهند...» https://www.instagram.com/alirezafaghihe/p/CX1PxoRFHZc/?utm_medium=copy_link ✍ #علیرضا_فقیهی_راد ✅ @haallaj