💠 آه از غمی که «زنده» شود با غمی دگر ❌ آفات تربیتی رویکرد تهدیدمحور و پیام شهدای افغانستانی کرمان ✍ سرکار خانم رؤیایی 🔸 همیشه سعی کرده‌ام بین دانش‌آموزانم فرق نگذارم؛ ولی بعضی‌ها را بیشتر دوست دارم؛ مثل «جمشید» و «خالد» که برادرند. جمشید کلاس پنجم است و خالد چهارم. بعضی اوقات که صرفا به‌خاطر «اتباع» بودن، توسط هم کلاسی‌هایشان مسخره‌ می‌شوند، به‌هم می‌ریزم.‌ 🔹 با خودم فکر می‌کنم که این نگاه در کودکان ما از کجا نشئت می گیرد؟ جواب واضح است؛ من نمی‌توانم به این اطفال به چشم مقصر نگاه کنم؛ ما بزرگترها هستیم که بذر کینه و بدبینی را در زمین بایرِ دل این کودکان می‌کاریم. 🔸 نمونه‌اش وقتی‌ است که نگاه‌های تهدیدمحور به مهاجرین را مطرح می‌کنیم و چشم دلمان را کور می‌کنیم تا نبینیم که چه ضربهٔ مُهلکی به روابط کودکانِ امروز و بزرگسالان فردا می‌زنیم. مگر اینطور نیست که من مهم‌ترین الگوی زیست و روابط انسانی را از بزرگ‌ترهایم می‌آموزم؟! 🔹 وقتی در جلسهٔ اولیاء و مربیان، پدر این دو برادر را دیدم، با آقای دکتری مطرح و متین روبه‌رو شدم ... 🔻 متن کامل یادداشت را اینجا ببینید #مجمع_اسلامی_حبل‌الله 🆔 @Hablollahir