باسمه تعالی نام و عِنوان هست گویا دین و ایمان گم شده ست جسم قرآن هست ،امّا روحِ قرآن گم شده ست آنچه می فرمود بر ما حضرت روحِ خدا حالیا انگار زیر دست و پامان گم شده ست آن گلیم ساده و دیوارهای پر تَرَک ساده بودن های زیبای جماران گم شده ست آن فُلانی میبرد آسوده بیت المال را می رسد اخبار،اموال یتیمان گم شده ست بین مردم خونِ آقازاده ها رنگین تر است مردمی بودن،عدالت،عشق،وجدان،گم شده ست از عِفاف و از حجابِ بانوان دیگر مپرس چادرِ زهرا در اینسوی خیابان گم شده ست روسری ها یک به یک افتاد و وا شد عُقده ها غیرت و مردانگی در بین مردان گم شده ست آه از ما ای برادر! وای بر ما خواهرم! بی تفاوت تا کجا؟! راه شهیدان گم شده ست 🍃 نوید نیّری