دوست داشتن تو همیشه شبیه سپیده دم میماند تازه پر از طراوت در هوایی پیچیده از نغمه های پرندگان عاشق... و بوی سبز زندگانی... و تو خود طلوع امیدی از شرقی ترین قسمت عشق گاهی میشود حسودی کنم حتی به گنجشکان اول صبح پشت پنجره ی اتاقت... یا به تلالوء نوری که در چهره ات میرقصد.... کاش میشد سقف اتاق کوچکت بودم تا تو چشم میگشودی میشدم اولین کسی که خیره در دیده ات نوید روز تازه را تبریک میگوید... 🦋