💠 گزیده ای از فرمایشات عالم ربانی حضرت آیت الله یعقوبی قائنی رضوان الله تعالی علیه 🔘 « تأثير اعمال بر نفس » ⏪ وعده هايى كه براى انجام اعمال و اذكار فرموده اند و امورى كه بر آنها متفرع ساخته اند لازم نيست هميشه در عالم خارج تحقق يابد، ▫️بلكه اگر انسان به دقت بنگرد مى بيند كه عمدتا صفات و آثارى مورد نظر است كه به وسيله ى اعمال در نفس ظاهر مى گردد. ▫️البته منافات ندارد كه خارجا هم محقق شود، لكن مقصود عمده از انجام اعمال همان اثرى است كه بر نفس مى گذارد. ▫️مثلاً اينكه خداوند در قرآن مى فرمايد: ⬅️ « وَ مَنْ أَعْرَضَ عَنْ ذِكْري فَإِنَّ لَهُ مَعيشَةً ضَنْكًا » (طه/۱۲۴) 💠 «كسى كه از ياد من روى گرداند براى او زندگى تنگ و دشوارى خواهد بود» ▫️معنايش اين نيست كه الزاما فقير و بى پول مى شود، بلكه هرگاه دل انسان از ياد خدا خالى شد تاريكى وجود او را فرا مى گيرد و با اينكه ممكن است ثروتمندترين افراد باشد دائما دلش گرفته، و از خود بيزار است. ظلمات اندر ظلمات! اين است معناى «معيشت ضنك». ▫️و در مقابل چه بسيار فقراى صالحى هستند كه هيچ چيز ندارند، امّا در دل چنان شاد و مسرورند كه گويا همه چيز دارند. ▫️هم چنين اينكه وارد شده: 💠 «تظاهر به فقر خود موجب فقر است» ▫️لازم نيست در اثر اين كار حتما سرمايه ى انسان تلف گردد، بلكه بسا حالت فقر و دنائت در نفس او پيدا شده، پيوسته خود را محتاج مى بيند. ▫️چه بسيارند كسانى كه ثروتمندند، ولى نفس شان فقير است و در برابر پول دارتر از خود - با اينكه نفع مادى هم عايدشان نمى شود - تملق مى كشند و «چاكرم» و «نوكرم» مى گويند. ▫️اينكه فرموده اند: ⬅️ «مَن تَواضَعَ لِغَنِىٍّ طَلَباً لِما عِندَهُ، ذَهَبَ ثُلُثا دينِه» 💠 «كسى كه براى ثروتمندى به خاطر رسيدن به آنچه نزد اوست تواضع كند دو ثلث دينش از بين مى رود»، ▫️معنايش چيست؟ آيا به اين معناست كه مثلاً ديگر نماز نمى خواند يا روزه نمى گيرد؟ خير. ▫️همه ى اينها مربوط به نفس است. يعنى از دارايى نفس كاسته و بر قباحت آن افزوده مى شود. ▫️و چه اندك است مؤمن! يعنى كسى كه نفس او واقعا غنى است و در مقابل ثروتمند نه تنها تعظيم نمى كند، بلكه كوچك ترين توجهى به مال او ندارد، با آنكه چه بسا به حسب ظاهر فقير هم باشد. ▫️رسول خدا صلى الله عليه و آله مى فرمايند: ⬅️ «لَيسَ الغِنىٰ عن كَثرةِ العَرضِ، وَ لٰكِنَّ الغِنىٰ غِنَى النَّفسِ» 💠 «بى نيازى از زيادى مال و حطام دنيا به دست نمى آيد، بلكه غناى حقيقى بى نيازى نفس است.» ⚪️ بنا بر اين هرگاه انسان نماز يا دعايى را كه مثلاً براى وسعت رزق يا نجات از گرفتارى وارد شده، بخواند و به دنبال آن باطنا خود را بى نياز ببيند يا فكرش از آن ناراحتى آزاد شود و نفسش از قيد آن خلاصى يابد، در حقيقت به نتيجه ى مطلوب رسيده و به گونه اى دعايش مستجاب شده است. ▫️تمام تأثير و تأثرات، مربوط به نفس انسانى است. حسنات و سيئات نيز همه روى نفس اثر مى گذارند. ▫️اينكه در روايات آمده: 💠 «آن مقدار از نماز مورد قبول حق واقع مى گردد كه با حضور قلب باشد»، يا عمده ى ثواب عبادات استيجارى را براى نايب دانسته اند، ▫️همچنين كلام پيامبر اكرم صلى الله عليه و آله - در باره ى شخصى كه وصيت كرده بود انبار خرمايش را تصدق كنند - مبنى بر اين كه 💠 «اگر او خود يك دانه ى خرما صدقه مى داد برايش بهتر بود» ▫️همه ى اينها همين معنا را تأييد مى كند كه ميزان در سنجش اعمال عبارت از مقدار تأثرى است كه نفس انسان از آن پذيرفته است. 📚 « سفینةالصادقین/ ص۴۳۵ » 💠@Hamrah_bourse