. 🔘پیامبر اکرم(ص) و داغ شهادت مولا : 🔅 روزى پيامبر خدا (در آستانه ماه رمضان) براى ما خطبه خواند... سپس گريست . گفتم : اى پيامبر خدا! چه چيزى تو را مى گريانَد؟ فرمود : ▪️ «اى على! براى آن مى گريم كه در اين ماه، حرمت تو را مى شكنند . گويا مى بينم كه تو در حال نماز خواندن براى پروردگار خويشى كه شقى ترينِ اوّلين و آخرين، همزاد پى كننده ناقه قوم ثمود ، بر مى خيزد و بر فرق سرت ضربتى مى زند كه مَحاسن تو با آن رنگين مى گردد». گفتم : اى پيامبر خدا! آيا اين حادثه، در حالت سلامتِ دين من است؟ فرمود: «در سلامتِ دين توست». ▪️ سپس فرمود: «اى على! هركس تو را بكشد، مرا كشته است. هر كس تو را دشمن بدارد ، مرا دشمن داشته است . هر كه تو را دشنام دهد ، مرا دشنام داده است ؛ چرا كه تو همچون جان من براى منى . روح تو از روح من و سرشت تو از سرشت من است. خداوند متعالْ من و تو را آفريد ، و من و تو را برگزيد؛ مرا براى نبوّت برگزيد و تو را براى امامت. هر كس امامت تو را انكار كند، نبوّت مرا انكار كرده است. ▪️ اى على! تو وصىّ من، پدر فرزندان من، همسر دختر من و جانشين من بر امّت منى، در حياتم و پس از مرگم. فرمان تو فرمان من است و نهى تو نهى من . به خدايى كه مرا به نبوّت برانگيخت و مرا بهترينِ آفريده ها قرار داد ، سوگند مى خورم كه تو حجّت خدا بر آفريدگان و امين او بر رازش و جانشين او بر بندگان اويى» . 📚 الأمالی للصدوق : ص ۱۵۵ ح ۱۴۹ 🔸@hadithnet