• | روایات | 💢 دانش به قرآن 🔸 اصبغ بن نباته : چون امير مؤمنان(ع) به كوفه آمد، تا چهل روز در نماز صبح براى آنان سوره (سَبِّحِ اسْمَ رَبِّكَ الْأَعْلَى) را مى‌‌‌خواند. منافقان گفتند: به خدا سوگند كه پسر ابو طالب، قرآن را خوب نمى‌‌‌داند. اگر قرآن را خوب مى‌‌‌دانست، قطعاً سوره ديگرى هم برايمان مى‌‌‌خواند! ▫️ اين سخن به گوش امام(ع) رسيد. فرمود: «واى بر آنان! من، ناسخ آن را از منسوخش، و محكم آن را از متشابهش،... و حروف آن را از معانى‌‌‌اش باز مى‌‌‌شناسم. به خدا سوگند، هيچ حرفى بر محمّد(ص) نازل نشد، مگر آن كه من مى‌‌‌دانم در باره چه كسى و در چه روز و در كجا نازل شده . واى بر آنان! آيا نمى‌‌‌خوانند كه: ❅قطعاً در صحيفه هاى گذشته اين هست؛ صحيفه هاى ابراهيم و موسى ؟ ❅ به خدا سوگند كه (آن صحيفه ها) نزد من اند . آن دو را من از پيامبر خدا (ص) به ارث بردم، ... واى بر آنان! به خدا سوگند، من كسى هستم كه خداوند در باره ام [آيه ] : (و گوش هاى شنوا آن را نگاه مى‌دارند) را فرو فرستاد. ما نزد پيامبر خدا(ص) بوديم و ايشان ما را از آمدن وحى، باخبر مى‌ساخت و من و حاضران، آن را به گوش مى‌سپرديم ...» . ❖═ اشارت قرآنی: پایان حدیث اشاره است به آيه ۱۶ سوره محمّد(ص): ❅ و در ميان آنان (منافقان)، كسانى هستند كه به تو گوش مى‌دهند ؛ ولى چون از نزد تو بيرون مى‌روند، به دانش يافتگان مى‌گويند: «هم اكنون چه گفت؟» . اينان، همانهايند كه خدا بر دل هايشان مهر نهاده است و از هوس هاى خود، پيروى مى‌كنند.❅ 📚 شناخت‌نامه قرآن ج ۴ ص ۷۴ @hadithnet | معارف حدیث