. 💠 شرح مناجات شعبانیه (۵) 🔸خواسته‌های پوشیده و پیچیده! ‎🔺 (بخش سوم) ‎🔺 (بخش چهارم) 🔅 و تعلم ما فی نفسی و تخبر حاجتی و تعرف ضمیری و لا یخفى علیک أمر منقلبی و مثوای؛ و تو آن‌چه را که در سینه من است مى‌دانى و از حاجت من خبر دارى و درون من را مى‌شناسى و پایان تحولات و توقفگاه من بر تو پوشیده نیست. ✍️ انسان در حال مناجات باید از یک‌سو خود و کاستى‌ها و ضعف‌هاى خود، و از سوى دیگر خصوصيّات و ویژگى‌هاى خداوند را که با او مواجه است ببیند. در این فراز از مناجات شعبانیه به ویژگى‌هاى پروردگار اشاره مى‌شود : ۱. علم الاهى نسبت به حال و موقعيّت انسان در این فراز به علم و آگاهى وسیع و همه‌جانبه خدا به انسان شاره شده، چون هرگز به کسى که شناختى از انسان نداشته، موقعيّت او را ندانسته و امکان فریب خوردن او وجود دارد، نمى‌توان پناه برد و با او مناجات کرد. ☆ علم الاهى با چند عبارت مطرح شده است: الف) «تعلم ما فى نفسى» انسان... نمى‌تواند آن‌گونه که در مقابل انسان‌هاى دیگر نقش بازى مى‌کند، خود را براى خداوند کاذب جلوه دهد، بلکه باید صادقانه، در مقابل خدایى که از تمام اسرار وجودى او با اطلاع است حاضر شود و چیزى را نپوشاند. ب) «تخبر حاجتى» خدایا تو بهتر از من از نیازهایم خبر دارى، گاهى انسان به نیازمندى‌هاى خود توجه ندارد و تنها بر اثر فشار غرائز حیوانى از قبیل گرسنگى و تشنگى و سرما و گرما و شهوت و... مى‌فهمد که غذا، آب، وسایل گرم‌کننده و سردکننده، همسر و مسکن مى‌خواهد، ولى هزاران نیاز دیگر است که انسان از آن‌ها خبر ندارد و احساس نیاز او مرحله به مرحله برایش پیش مى‌آید. 💢 برخى از خواسته‌هاى درونى ما به قدرى پیچیده‌اند که از خود ما نیز پوشیده‌اند. چه بسا انسان مى‌خواهد کارى بکند، ولى انگیزه و دلیل آن را نمى‌داند، مثلا، انگیزه بسیارى از رفتارهاى او خود کم‌بینى و یا حسادت و یا خودنمایى است، هر چند به صورت خیرخواهى یا کشف حقیقت و یا کسب ثواب جلوه کند و اگر احیاناً، کسى به او تذكّر بدهد باور نمى‌کند و او را متّهم به بدگمانى مى‌نماید. این همان چیزى است که در روان‌شناسى به عنوان شعور ناخودآگاه، نیمه‌آگاه در برابر شعور آگاه مطرح مى‌گردد... ج) «و تعرف ضمیرى» خدایا تو بهتر از من باطن مرا مى‌شناسى؛ یعنى در باطن و دل من خواسته‌هایى است که من خودم از آن آگاه نیستم ولى تو آن‌ها را خوب مى‌شناسى. د) «و لا یخفى علیک امر منقلبى و مثواى» نه‌تنها به آن‌چه که موجود است آگاه هستى، بلکه به آینده من و دگرگونى‌هاى حال من و این‌که به چه نقطه‌اى ختم مى‌شوند نیز آگاهى، چرا که حالات من هر روز دگرگون مى‌شوند، ولى سرانجام به خط پایان مى‌رسند و من در جایى ثابت اقامتْ مى‌کنم و از حرکت باز مى‌مانم. بنابراین، ما مواجه با کسى هستیم که نه‌تنها الآن بلکه آینده ما را تا ابدیت مى‌داند؛ نه‌تنها از اعماق دل ما در حال حاضر با خبر است، بلکه از سرنوشت نهایى ما نیز آگاه است. 📚 شکوه نجوا،‌ آیت الله مصباح یزدی 📖 مناجات شعبانیه #ماه_شعبان @hadithnet | معارف حدیث