. ∷ || ∷ ⁖ چشم‌داشت همراه با تلاش! ◈ انتظار، حالتى است كه شخص، چشم به راه چيزى يا روى دادن اتّفاقى است و به انجام گرفتن كارى، اميد دارد. انتظار فَرَج در معناى عامّ خود، اميد به آينده بهتر و گشايش و رهايى از سختى است. نارضايتى از وضع موجود و اميد به آينده روشن‌‏تر، درون‏مايه اصلى «انتظارِ فَرَج» است و پايدارى شخص منتظِر در وضعيت موجود و شكيبايى در سختى‌‏ها نيز لازمه اميد به فردايى بهتر است. گاه از حالت انتظار فَرَج، با عنوان «توقّع فَرَج» ياد شده كه همان درون‏مايه و لوازم انتظار را در خود دارد. ◅ انتظار از باب «افتعال» است و يكى از كاربردهاى اين باب، «تلاش براى تحصيل شى‏ء» است. مثلاً اكتساب، مترادف كسب نيست؛ بلكه كسبى است كه با كوشش و زحمت حاصل گردد. از اين نظر، انتظار نيز در معناى لغوى، «چشم‌داشت همراه با تلاش» است نه صرفا چشم‌داشت بدون مسئوليت و تلاش. توقّع نيز از باب «تفعّل» است و از معانى اين باب، «تلاش براى تحصيل شى‏ء» است و توقّع فَرَج نيز به معناى تلاش براى تحقّق گشايش است. با اين توضيح، حديث «لِيُعِدَّنَّ أحَدُكُم لِخُروجِ القائِمِ وَ لَو سَهما» نيز به انتظار مسئولانه اشاره دارد. ا - - - - - : ✓ «هر يك از شما بايد خود را براى خروج قائم، آماده كند، هر چند با فراهم آوردن تيرى؛ چرا كه خداوند متعال اگر اين نيّت او را بداند، اميد مى‌‏برم كه عمر او را طول دهد تا قائم را درك كند و از ياوران و ياران ايشان شود». ◊ الغيبة نعمانى ص۳۲۰ ح۱۰ 🌐 بیشتر بخوانید علیه‌السلام @hadithnet | معارف حدیث