▪️ 🔘 باز نشر به مناسبت‌ ۲۶ رجب، وفات حضرت علیه‌السلام (سال دهم بعثت) 🔰 مؤمنِ قریش، یار و پشتیبان رسول خدا (ص)، پدر بزرگوار ▪️ عبد مناف بن عبد المطّلب، مشهور به ابوطالب، يكى از ده فرزند عبدالمطّلب است. ابوطالب، پس از پدر، جايگاه والا و مكانت ارجمند اجتماعى پدر را از آنِ خود ساخت. خانواده ابوطالب، نخستين خانواده اى است كه در آن، هردو زوج، هاشمى هستند. ابوطالب، سرپرستى (ص) را ـ كه در خردسالى پدر و مادر و سپس جدّش را از دست داده بود ـ ، برعهده گرفت و چون امين قريش به رسالت مبعوث گشت، ابوطالب با تمام توان از آن بزرگوار حمايت و در اين راه دشوار از هيچ كوششى دريغ نورزيد. به رسالت پيامبر خدا، باورى استوار داشت و اين باور را در اشعارش نشان مى داد . ▪️ جايگاه بلند اجتماعى ابوطالب در ميان قريش و مردم مكّه و حمايت بى دريغ او از پيامبر خدا، مانع اصلى آزار رساندن قريش به آن بزرگوار بود. در محاصره شعب ابوطالب،همراه پيامبر(ص) و مؤمنان بود و دشوارى هاى محاصره را در كهن سالى به جان خريد و از حمايت پيامبر خدا تن نزد. ▪️ در وصف ایشان فرمود: « بخدا قسم اگر ایمان أبی طالب در یک کفه ترازو قرار گیرد و ایمان این مردم در کفه دیگر ،ایمان أبی طالب بر ایمان این مردم برتری می یابد». پیامبر(ص) سال وفات ابوطالب و خدیجه(س) را «عامُ الحُزْن» (سال اندوه) نامید. @hadithnet | معارف حدیث