🔹آیت الله حائری شیرازی🔹 🔸محبت اگر بروز بیرونی پیدا نکند، کمرنگ می‌شود🔸 اگر به همدیگر محبت کنیم، این حس فعال‌تر می‌شود. سلام کردن مهم است. مثلاً وقتی شما به رفیقتان سلام نکنید، به همدیگر تعارف نکنید، با همدیگر حرف نزنید، ارتباطتان از بین می‌رود. اگر مصافحه و معانقه نکردیم، صحبت نکردیم، معاشرت نکردیم، صله رحم نکردیم، رفت و آمد نکردیم؛ محبت که ریشه است، می‌خشکد. علاقه‌تان از بین می‌رود. چرا؟ چون این شاخه‌های محبت را آمده‌اید قطع کرده اید. علاقه و محبت، مثل ریشه است، آثار علاقه، مثل شاخه است. وقتی شاخه‌های درختی را قطع بکنند، ریشۀ درخت خشک می‌شود. درختی را هرچه شاخه زد، قطعش کن؛ گاهی همه شاخه‌ها را هم نمی‌خواهد قطع کنی، یک شاخۀ اصلی را اگر قطع کنی، درخت خشک می‌شود. چون تناسبش برای تغذیه از بین می‌رود. هر اندازه که شما کم ابراز محبت بکنید، محبتتان آرام آرام از دل بیرون می‌رود. انگلیسی ها می گویند: Far from eye, far from heart در فارسی هم این جمله را داریم: از دل برود هر آنکه از دیده برفت @haerishirazi