🔸برخی فرازهای سخنرانی استاد حجه الاسلام پناهیان، در مراسم ختم آیت الله حائری شیرازی (رحمه الله علیه)🔸 🔹 واقعاً بنده بعد از رحلت حضرت آیت الله حائری شیرازی دلم برای ایشان تنگ می شود، با اینکه خیلی به محضر ایشان از نزدیک نرسیده بودم. ولی یاد دورانی می افتم که کتاب های ایشان را می خواندیم. 🔹 ایشان چه نقش [بزرگی] داشت در اینکه دانشجوها را جهت بدهد. شمعی بود که بی صدا سوخت. انجمن اسلامی دفتر تحکیم وحدت کتاب های ایشان را چاپ می کرد. ما از آن طریق با ایشان آشنا شدیم که یک عالم دینی ای هست به نامِ نامی ایشان، و چه می کرد این حکمتی که در زبان ایشان جاری بود! 🔹 من در تقدیر از این شخصیت عزیز می توانم بگویم ایشان از عالمان دارای «حکمت» بود. بعضی ها ذوق دارند اما حکیم نیستند. فقط کلمه را به زیبایی کنار هم می چینند. می بینید تمام کلمات حافظ را استفاده کرده. سجع و قافیه هم دارد. حتی استعاره و صناعات شعری را هم آورده. اما کلامش مغز ندارد. 🔹سخنران اول و [معارف] دینی دانشجوها بعد از انقلاب، ایشان بودند. 🔹 کتاب های آیت الله حائری شیرازی از کتاب های شهید مطهری بود. 🔹 حکمت، گمشده ی ماست. «کاد الحکیم ان یکون نبیّاً». در رثای این عالم بزرگوار همین بس که اهل حکمت بودند! حتماً به کتاب های ایشان سر بزنید. پُر بهره خواهید شد. @haerishirazi