3⃣ گول کسانی که تمایلات دنیایی ندارد را نخورید ، چه بسا عاقلانه رفتار نکند. فَإِذَا وَجَدْتُمُوهُ يَعِفُّ عَنْ ذَلِكَ و اگر ديديد كه از چنين زشتى‏‌هايى خويشتندارى مى‏‌كند، فَرُوَيْداً لَا يَغُرَّكُمْ مواظب باشيد كه گولتان نزند. حَتَّى تَنْظُرُوا مَا عَقَدَهُ عَقْلُهُ و بنگريد كه خِردش بر چه قرار مى‏‌گيرد؛ فَمَا أَكْثَرَ مَنْ تَرَكَ ذَلِكَ أَجْمَعَ ثُمَّ لَا يَرْجِعُ إِلَى عَقْلٍ مَتِينٍ چون افراد زيادى هستند كه از همه اينها خود را نگه مى‏‌دارند، امّا از خرد استوارى برخوردار نيستند. فَيَكُونُ مَا يُفْسِدُهُ بِجَهْلِهِ أَكْثَرَ مِمَّا يُصْلِحُهُ بِعَقْلِهِ چنين كسى به خاطر نادانى‏‌اش فسادى كه به وجود مى‏‌آورد، بسيار بيشتر از اصلاحى است كه با خردش انجام مى‌‏دهد. 4⃣ اگر دیدید ظاهر الصلاح است، حرام نمی خورد، اهل انواع شهوات نیست، عقلش درست است باز هم گولش را نخورید چه بسا ریاست طلب باشد. فَإِذَا وَجَدْتُمْ عَقْلَهُ مَتِيناً فَرُوَيْداً لَا يَغُرَّكُمْ و اگر ديديد كه عقلى استوار دارد، گولتان نزند. حَتَّى تَنْظُرُوا أَ مَعَ هَوَاهُ يَكُونُ عَلَى عَقْلِهِ أَوْ يَكُونُ مَعَ عَقْلِهِ عَلَى هَوَاهُ ببينيد تمايلاتش هم بر پايه خردش است و يا خِردش در اختيار نفسش است. وَ كَيْفَ مَحَبَّتُهُ لِلرِّئَاسَاتِ الْبَاطِلَةِ وَ زُهْدُهُ فِيهَا و ببينيد علاقه‌‏اش به رياست‏هاى باطل، چگونه است و چه قدر از آنها دورى مى‏‌گزيند؛ فَإِنَّ فِي النَّاسِ مَنْ خَسِرَ الدُّنْيَا وَ الْآخِرَةَ يَتْرُكُ الدُّنْيَا لِلدُّنْيَا چون كسانى هستند كه در دنيا و آخرت، زيانكار هستند و دنيا را براى دنيا ترك مى‏‌كنند. وَ يَرَى أَنَّ لَذَّةَ الرِّئَاسَةِ الْبَاطِلَةِ أَفْضَلُ مِنْ لَذَّةِ الْأَمْوَالِ وَ النِّعَمِ الْمُبَاحَةِ الْمُحَلَّلَةِ چنين كسى‏ گمان مى‏‌كند كه لذّت رياست‏هاى باطل، از لذّت مال و نعمت‏هاى حلال و مباح، بيشتر است. فَيَتْرُكُ ذَلِكَ أَجْمَعَ طَلَباً لِلرِّئَاسَةِ و همه اينها را براى رياست، ترك مى‏‌كند، حَتَّى‏ إِذا قِيلَ لَهُ اِتَّقِ اللَّهَ أَخَذَتْهُ الْعِزَّةُ بِالْإِثْمِ فَحَسْبُهُ جَهَنَّمُ وَ لَبِئْسَ الْمِهادُ به طورى كه اگر گفته شود: «از خدا تقوا داشته باش»، ولی ریاست طلبی، او را به گناه وا مى‏‌دارد. او را جهنّم، بس است و بد جايگاهى است! فَهُوَ يَخْبِطُ خَبْطَ عَشْوَاءَ چنين كسى، اشتباه شب‌كوران را مرتكب مى‌‏شود. يَقُودُهُ أَوَّلُ بَاطِلٍ إِلَى أَبْعَدِ غَايَاتِ الْخَسَارَةِ و نخستين باطل، وى را تا نهايت خسارت مى‌‏بَرَد. وَ يُمِدُّهُ رَبُّهُ بَعْدَ طَلَبِهِ لِمَا لَا يَقْدِرُ عَلَيْهِ فِي طُغْيَانِهِ و پروردگارش بعد از تصميم او بر آنچه بدان توانا نيست، وى را در طغيانش رها مى‏‌كند. فَهُوَ يُحِلُّ مَا حَرَّمَ اللَّهُ وَ يُحَرِّمُ مَا أَحَلَّ اللَّهُ وى حرام خدا را حلال و حلال خدا را حرام مى‏‌كند. لَا يُبَالِي بِمَا فَاتَ مِنْ دِينِهِ إِذَا سَلِمَتْ لَهُ رِئَاسَتُهُ الَّتِي قَدْ يَتَّقِي مِنْ أَجْلِهَا و هنگامى كه رياستى كه به خاطر آن، خود را به زحمت افكنده بود به وى داده‏ شود، باكى ندارد كه چه چيزى از دينش از دست رفته است. فَأُولَئِكَ الَّذِينَ‏ غَضِبَ اللَّهُ عَلَيْهِمْ وَ لَعَنَهُمْ‏ وَ أَعَدَّ لَهُمْ عَذاباً مُهِيناً اينان همان‏هايى هستند كه خدا بر آنان خشم گرفته و نفرينشان كرده است و عذاب دردناكى برايشان آماده ساخته است.    ╭═━⊰🍂🌺🌺🍂⊱━═╮    https://eitaa.com/hafezanewahy    ╰═━⊰🍂🌺🌺🍂⊱━═╯ .