🔸️و مَهبِطَ الوَحْی 🔸️ ١- (مهبط) اسم مکان از مصدر (هبوط )هر چیزی که از مکانی عالی پایین می آید . هبوط همان نزول است . ۲- فرق هبوط با نزول این است که در نزول جدا شدن از مبدأ، مورد نظر است و به استقرار آن در محل دیگر توجهی نیست، در حالی که در هبوط، افزون بر جدا شدن از مبدأ به استقرار آن نیز توجه می شود. بنابراین ، (مهبط الوحی) به معنای محلی است که وحی بعد از نزول از مبدأ، در آن محل استقرار پیدا می کند.( قرارگاه و جایگاه وحی.) ۳- (وحی) در لغت به هر گونه اعلام سریع و مخفیانه (غیر علنی) گفته می شود. طبعاً فهم آن، مخصوص مخاطب یل مخاطبان خواهد بود و دیگران از مضمون آن آگاه نخواهند شد، مگر آنکه خود مخاطب یا مخاطبان اصلی، کسی را از مضمون آن آگاه کنند. ۴- ویژگی انبیا(ع) که آنها را از دیگران ممتاز می کند، از جهت روح و لوازم روحی است که وحی بر آنها نازل می شود، در حالی که دیگران بهره ای از آن ندارند. امام صادق (ع) فرمودند: تا روز قیامت ، هر روز اعمال بندگان خدا بر ائمه اطهار(ع) ( و هم چنین بر پیامبر اکرم(ص)) عرضه می شود. و نیز فرمودند: هر صبح و شام، زشت و زیبای اعمال امت اسلام بر رسول اکرم (ص) عرضه می شود. پس سعی کنید که از معصیت بر حذر باشید .