❓❓آیا حضرت صرفاً معجزه‎وار امور را سامان می‎دهند؟ ⛔️نگاه عامیانه به موضوع منجی  این است که حضرت،انسان‎ها را صرفاً معجزه‎وار و خارج از مسؤولیت‌هایی که باید داشته باشد، و جامعۀ بشری را خارج از ساختارهای طبیعی که دارد، و تاریخ را خارج از سنت‌های الهی، به سوی بهشت و وضع مطلوب خود رهنمون خواهند شد.  این طرز فکر، 🔺هم در نظر نگرفتن کرامت انسان است 🔺و هم استخفاف دین و سنت‌های تبدیل‌ناپذیر خداوند می‌باشد. 🔺در نهایت هم انتظاری بی‌مسؤولیت و بی‌خاصیت به ارمغان خواهد آورد. 🔻آیا صِرف به ستوه آمدنِ مردم از ظلم، برای تحقق فرج کافی است؟ 💠یک تصور عامیانه از ظهور، آن است که فکر کنیم صِرف به ستوه آمدن مردم از ظلم یا به اوج رسیدن جور، برای تحقق فرج کافی است و دیگر نیازی به آمادگی مردم برای «پذیرش عدالت» نیست. 💠در حالی که در میان مردمی که صرفاً از ظلم خسته شده‌اند، ولی تحمل عدالت را هم ندارند، تشکیل یک حکومت عادلانه اصلاً حکومت ماندگاری نخواهد بود. 💠زمانی که مردم برای خلافت، به امیرالمومنین اصرار می‌کردند، حضرت امتناع می ورزیدند. علت اساسی امتناع حضرت این بود که هرچند مردم از ظلم خسته شده بودند، اما خواهان عدالت هم نبودند. آنها اساساً نه عدالت و لوازم آن را درست می‌فهمیدند و نه می‌توانستند آن را تحمل کنند. خیلی بین این دو فرق است. 👈🏻بخشی از کتاب انتظار عامیانه عالمانه عارفانه ؛ اثر علیرضا #پناهیان #انتظار #امام_زمان @hagigatevasel