عَنْ أَبِي عَبْدِ اللَّهِ جَعْفَرِ بْنِ مُحَمَّدٍ علیه السلام قَالَ نَفَسُ الْمَهْمُومِ لِظُلْمِنَا تَسْبِيحٌ وَ هَمُّهُ لَنَا عِبَادَةٌ وَ كِتْمَانُ سِرِّنَا جِهَادٌ فِي سَبِيلِ اللَّهِ ثُمَّ قَالَ أَبُو عَبْدِ اللَّهِ علیه السلام يَجِبُ أَنْ يُكْتَبَ هَذَا الْحَدِيثُ بِالذَّهَبِ. امام صادق علیه‌السلام فرمود: نَفَس شخص اندوهگین به خاطر ظلمی که بر ما رفته، به منزله‌ی تسبیح (سبحان اللَّه گفتن) است، اندوه او به خاطر ما عبادت است و پرده‌پوشی اسرار ما جهاد در راه خداست. سپس فرمودند: زیبنده است این حدیث با طلا نوشته شود. أمالی المفید، ص: 338 #مثل_ابراهیم https://eitaa.com/haj_ali_khavari