دو رویکرد درباره ارز مسافرتی پیرو تخصیص ۱۰۰۰ دلارِ ۴۵ هزار تومانی برای مسافرت‌های خارجی، دو طیف نسبت به این اقدام دولت معترض هستند. طیف نخست، کسانی هستند که معتقدند؛ اولا چرا باید تعیین نرخ ارز، به بازار سپرده شود که دولت بخواهد برای مدیریت این بازار، ارزپاشی کند؟ ثانیا اگر منابع ارزی ما کم است و تقاضای ارز بیش از عرضه است، چرا به جای اینکه به تقاضاهای غیرضرور (نظیر مسافرت‌های غیرضرور) ارز داده نشود، برعکس عمل می‌شود و به این تقاضاها، ارز بیشتری داده می‌شود؟ اگر در شرایط جنگ اقتصادی هستیم و ارز کم داریم، چرا باید دولت جمهوری اسلامی ارز سفرهای آنتالیا و پاتایا را تامین کند؟ لذا راهکار این است که تمام ارز حاصل از هر صادراتی در اختیار کامل دولت باشد و دولت نیز، فقط با یک نرخ، این ارز را به نیازهای اولویت‌دار کشور و موارد مرتبط با منافع عموم مردم تخصیص دهد. در چنین شرایطی، بلاتردید نیازهای غیرضرور از صف دریافت ارز حذف خواهند شد. مسئله این است که سیاستمداران ما می‌خواهند محبوب قلوب مسافران پاتایا و آنتالیا هم باشند و تصمیمی نگیرند که این قشر را ناراحت کند. محرومان که صدایشان به جایی نمی‌رسد و لذا ناراحتی‌های آنها جای نگرانی ندارد! طیف دوم مخالفان ارز مسافرتی اما کسانی هستند که می‌گویند دولت چرا ارز ۴۵ هزار تومانی به مسافرت خارجی می‌دهد. قیمت ارز، همان ۶۰ هزار تومان بازار است. لذا اولا نرخ ارزی که مسافران می‌گیرند، ۶۰ هزار تومان باشد، ثانیا نباید برای این سفرها محدودیتی وجود داشته باشد. هر کسی هرکجا خواست برود، هر مقدار ارز هم خواست بگیرد، فقط باید نرخ ارز ۶۰ هزار تومان باشد. پشت پرده این طیف دوم، همان جریانی است که از گران‌سازی دلار نفع می‌برد. دقت بفرمایید الان بحث سر این است که اگر کسی ۱۰۰۰ دلار را به قیمت هر دلار ۴۵ هزار تومان بخرد و ۶۰ هزار تومان بفروشد، ۱۵ میلیون تومان سود می‌کند! حال تصور بفرمایید کسی که سالانه یک میلیارد دلار صادرات دارد، با افزایش نرخ ارز از ۲۸۵۰۰ تومان به ۶۰ هزار تومان، ناقابل ۳۱ هزار میلیارد تومان پول بادآورده به جیب می‌زند. این ۳۱ هزار میلیارد تومان از کجا می‌آید؟ کالاهای وارداتی، ۳۱ هزار میلیارد تومان گران‌تر به ملت ایران فروخته می‌شود! یعنی از سفره محرومان کم می‌شود و به توبره صادرکنندگان ریخته می‌شود. لذا دقت باید کرد که درد این طیف دوم، عدالت نیست؛ اینها به دنبال رسمیت بخشیدن به ارز ۶۰ هزار تومانی بازار آزاد هستند که محرومان را بدبخت‌تر و ثروتمندان را ثروتمندتر می‌کند. برخی عزیزان سوال می‌کنند که سیاست شما چه خواهد بود؟ موضع حقیر عدم تخصیص ارز به مسافرت‌های غیر ضرور است. تا زمانی که شرایط ارزی کشور عادی شود، این قاعده باید برقرار باشد. تمام! @syjebraily