پارادوکس فرهنگی یادداشت حجه الاسلام شریفی ویژه دستگاه های امنیتی اطلاعاتی شهرستان مشهد مقدس از یک طرف یک تشکل فرهنگی در سال گذشته و جاری، میلیاردها تومان از بودجه و اعتبارات فرهنگی شهر را تصاحب نموده است و بجای هزینه در زیرساخت ها و اقدامات زیر بنایی، صرفا در برپایی مجالس یادواره، اعیاد و وفیات و.. هزینه می کند. از طرفی مساجد همان منطقه که در نقاط راهبردی و مهم قرار گرفته اند بعضا سقف آنان در زمستان چکه می کند و محتاج هزینه ایزوگام ! فرش های یک مسجد در همان منطقه ساس زده است و توان پرداخت هزینه امام جماعت را هم ندارند! آن هم مسجدی که باید جزء شاخص در اولویت ها باشد. چرا هیچ برنامه مشخصی در توزیع عادلانه اعتبارات فرهنگی وجود ندارد و هیچ نظارتی نیست ؟!! از طرفی هم وضعیت اقتصادی مردم نگران کننده است و رسیدگی به فقراء باید قبل از هر اقدام در اولویت ماموریت های فرهنگی باشد. یعنی هر اقدام فرهنگی باید پیوست اجتماعی داشته باشد. در حالی که مردم در حاشیه شهر مشهد، بعضا بعلت فقر یک روز درمیان غذا می خورند یا برخی وعده های غذایی را حذف می کنند، در منطقه سید رضی ۴۵ و ۴۷ می خواهند یک باب مسجد جدید پشت به پشت مسجد قدیمی بسازند !! با پول ساخت مسجد دوم چند عروس و داماد رومیشه فرستاد خونه بخت؟چند خونه رو میشه آباد کرد؟ چند گرسنه را سیر کرد؟ آقای فرماندار! چشم شما روشن... رسیدگی به فقراء قبل از تعبد در حاکمیت است. به کانال ایده و مطالبه گری های من بپیوندید