حال خوب
گفت: وسط این همه سختی این لبخند رو لبت چی میگه؟ اصلا تو به چی امیدواری؟ به کی امیدواری؟ گفتم: من به همون خدایی امیدوارم که بعد از هر تاریکی شب به آسمون روشنایی روز رو میبخشه و بعد از زمستون سرد به زمین طراوت بهار رو.. من امیدوارم چون باور دارم ما خلق نشدیم که رها بشیم.. 🌱 @hallee_khobb
2.3هزار مشاهده