هرگاه نام «امیر نظری» در جبهه شنیده می‌شد، لبخند بر لب رزمندگان می‌نشست. در عین حال دلی سرشار از عشق به معبود داشت. زمانی که در عملیات «کربلای 4» چند تن از دوستان صمیمی‌اش به شهادت رسیدند، تاب ماندن نیافت. با این که فرمانده گردان تخریب اصرار به حضور او جهت انسجام و آموزش نیرو‌ها داشت، اما دل دریایی‌اش طالب قله­‌ای بود که او را به افق نزدیک کند. در حالی که قائم مقام تخریب تیپ 21 امام رضا (ع) بود، با گذراندن دوره ویژه غواصی به گردان «یاسین» ملحق شد.