! «قبیله‌های اخلاقی» اثر جاشوا گرین را همان اوایل که چاپ شد، خریدم. ذکر خیرش را چند جا خوانده بودم 😁 و از قضا پادکستش را هم شنیده بودم. خود جاشوا گرین هم که محقق علوم اعصاب بود و خب این بیشتر ترغیبم می‌کرد ببینم او درباره اخلاق و نزاع‌های اخلاقی چه گفته است. او مغز اخلاقی انسان را به یک دوربین دوگانه تشبیه می‌کرد که هم دستورالعملی برای تنظیمات خودکار دارد و هم دستورالعملی برای تنظیمات دستی و بعد توضیح می‌دهد ما در چه موقعیت‌هایی باید از تنظیمات دستی استفاده کنیم و کجا از تنظیمات اتوماتیک. البته گرین اخلاق را بر پایه منفعت می‌بیند و شاید بر همین مبنا مطالعه کتاب مناسب همه نباشد اما ۸ صفحه ابتدایی در مقدمه کتاب به نظرم بی‌نظیر است. جایی که او یک جنگل را ترسیم می‌کند که در شمال و جنوب و شرق و غرب آن قبایلی زندگی می‌کنند. هر قبیله نظام خاصی در حکمرانی، توزیع منابع، فهم از عدالت و مدیریت تنازعات دارد و بعد از این منظر وارد بحث اخلاق می‌شود ... راستش این چند صفحه مرا به فکر فرو برد که کاش با از این منظر درباره بسیاری از مسائل سیاسی صحبت کنیم ... شب‌های بعد در موردش بیشتر خواهم نوشت. مخاطب این حرف‌ها می‌توانند این گروه‌ها باشند: ، و هر که درباره این روزها می‌خواهد با بچه‌ها گفتگو کند اما نمی‌داند از کجا شروع کند. امیدوارم نتیجه مفید باشد 🤲🤲 👇👇 https://eitaa.com/joinchat/2151219200Cf6cb8914a4