حجم رسانه بالاست
از کلید مشاهده در ایتا استفاده کنید
ورزش یکی از عواملی هست که می‌تونه به تجربه مشترک ساختن، احساس شبیه به هم داشتن، همدلی کردن، و اتحاد بین خانواده و مردم کمک زیادی بکنه و فارغ از قرائت‌های حاکمیتی از این موضوع، باید از اون برای انسجام و نه افتراق استفاده درست کرد. ما خودمون توی خونه تلاش می‌کنیم این حافظه جمعی و هویت‌بخشی رو تقویت کنیم. مثلاً برای مسابقات مهم ورزشی اگه شرایطش رو داریم با جمعی از دوستان‌مون به همراه خانواده این جنس مسابقات رو ببینیم و این هیجان رو به صورت مشترک و جمعی تجربه کنیم. اما یک نکته مهمه؛ درسته که این یه فرصته اما ورزش و فوتبال رو نباید اینقدر مهم کرد که همه چیز به اون وابسته بشه. در ذات ورزش برد و باخت هست و این تجربه هیجانی مشترک، این حافظه جمعی، این هویت ملی که در پی این دورِ هم جمع شدن ایجاد میشه خیلی دستاورد بزرگی هست، اما حواس‌مون باشه که ما همه چیز رو به برد و موفقیت فوتبال و کشتی و ... گره نزنیم که اگه موفقیت حاصل نشد، احساس سرخوردگی برای بچه‌ها و خودمون ایجاد بشه. اتفاقا تو همچین موقعیت‌هایی هست که میشه یاد گرفت چطور با هم از غم و ناراحتی عبور کنیم ... داشته باشیم باهاش کِیف کنیم اما همه زندگی رو در اون نبینیم ... اگر براتون مفید بود، برای دیگران هم بفرستید 🌹🌹 👇👇 https://eitaa.com/joinchat/2151219200Cf6cb8914a4