◀️#مهاجرت به خارج از کشور دکتر حمیدرضا مقصودی ⏪هرچند وقت خبرهایی می‌رسد که از اطرافیان و دوستان و هم‌شهری‌ها و هم‌محله‌ای‌ها، افرادی به کشورهای اروپایی و آمریکا و کانادا مهاجرت کرده‌اند. این مهاجرت منحصر در افرادی نیست که برای ادامۀ تحصیل به خارج از ایران سفر می‌کنند. اخیراً شنیدم که یک بنا که اتفاقاً درآمد خوبی هم داشت، یا یک جوان که نتوانسته بود درسش را در دبیرستان تمام کند یا حتی یک جوان معتاد بی‌سواد که او را از قدیم می‌شناختم مهاجرت کرده‌اند. ⏪علت کثرت این‌ مهاجرت‌ها را می‌توان در تصور از واقعیت رندگی در ایران و البته در پیام‌هایی که در مورد کیفیت و چند و چون زندگی در این کشورها مخابره می‌شود مرتبط جست‌وجو کرد. آن‌چه که مسلم است این است که پیام‌ها نشان می‌دهد که زندگی در کشورهای اروپایی و آمریکایی به‌عنوان ‘مهد آزادی’ جهان، رؤیایی و مثال زدنی است و برعکس آن‌چه در ایران می‌گذرد چیزی جز فلاکت و بیچارگی نیست. نه برای آن‌هایی که هدفی مشخص را دنبال می‌کنند بلکه برای مردم عادی زمانی این مهاجرت‌ها راحت و آسان می‌شود که شدت اقناع‌کنندگی این تصورات بسیار بالا باشد. چرا که مهاجرت درواقع یعنی دل کندن از همه داشته‌های فعلی برای رسیدن به یک زندگی دیگر. این کار زمانی با انگیزه‌هایی چون علم‌آموزی صورت می‌گیرد؛ اما طبعاً علم‌آموزی انگیزه‌ای عمومی نیست. زمانی هم به انگیزۀ فرار از فلاکت و بیچارگی و یافتن رفاه و خوشبختی صورت می‌گیرد. در صورت اخیر، مهاجرت می‌تواند به یک خواست نسبتاً عمومی بدل شود. ⏪اما سؤال این است که کدام پیام‌هاست که امروزه مهاجرت از کشورهایی همچون ایران به مقصد کشورهای اروپایی و آمریکایی را برای مردم عادی مطلوب می‌کند؟ پاسخ به این سؤال نیازمند یک مطالعۀ گستردۀ میدانی است. اما احتمالاً شما هم در اهمیت موارد زیر با ما همراهی می‌کنید: - کیفیت زندگی در خارج از کشور بالاتر از ایران است - آزادی در خارج از کشور بیشتر از ایران است - رفاه در خارج از کشور بیشتر از ایران است - کسب‌وکار در خارج از کشور سهولت بیشتری دارد - … ⏪به عمد به‌جای کشورهای اروپایی و آمریکایی از «در خارج از کشور» نام بردم. چون در تصور برخی، کار به جایی رسیده است که کلاً «خارج از کشور بهتر است!». البته کمی که با او صحبت می‌کنی متوجه می‌شوی که منظورش از خارج از کشور، همین کشورهای اروپایی و آمریکایی و چند کشور معدود آسیایی مثل کره و ژاپن است. اما به بحث خود برگردیم. همین عنوان ‘مهد آزادی’ ما را باورمند به این مسئله می‌کند که گویی شیرازۀ‌ همۀ خوبی‌هایی که در ینگۀ دنیا وجود دارد به همین جوهر آزادی باز می‌گردد و همین است که همۀ پیشرفت‌ها را رقم زده است، کیفیت زندگی را بهبود بخشیده است، رفاه را افزایش داده و کسب‌وکار را تسهیل کرده است. ⏪حال کسی که در صدد مهاجرت است باید تلاش کند به دقت به این سوالات جواب بدهد: - آیا آنچه در مورد «خارج از کشور» گفته می‌شود واقعیت دارد؟ - آیا آن‌چه در مورد ایران تصور می‌کنیم واقعیت دارد؟ - آیا تعلق ما به آن‌چه در آن قرار داربم(خاک، خانواده، شهر، اعتقاد و ...) آن‌قدری نیست که کمک کند سختی‌هایش را تحمل کنیم؟ ⏪ و نهایتا یک پیشنهاد برای کسانی که به هر دلیلی تصور می‌کنند به سوالات فوق پاسخ داده‌اند و درصدد مهاجرت هستند: همه پل‌های بازگشت را پشت سرمان خراب نکنیم. خروج غیرقانونی، اتصال به مراکز اپوزوسیون، اتصال به مراکز سازمان یافته تروریستی، جرم و جنایت و ... و بی‌آبرو ساختن خود در آن سوی دنیا نسبت به آن‌چه در کشور آبرو دانسته می‌شود از عواملی هستند که پل‌های پشت سر را خراب می‌کنند. https://eitaa.com/hamidrezamaghsoodi