مغز آدم سوت میکشه، یعنی چی اقتصادی تر آن است که از فامیل در هتل ها پذیرایی شود و در رستوران غذا بخورند؟؟ برای چه قشری اقتصادی تر است؟ صاحبان صنعت غذا و هتل داران؟ برای خانواده هایی که بخواهند در چنین فضاهایی پذیرایی کنند آیا مهمانی ها و دور همی ها تبدیل به یک کابوس بزرگ اقتصادی نخواهد شد؟ یک پرس غذا در رستوران با کیفیتی که بتوان آبرو داری کرد الان چه اختلافی با همان غذا در پخت خانگی دارد؟ تکلیف خاطرات موقع پخت و سرو و شتستن و تعاملات خانم ها و آقایان و ... چه می شود؟ میز میز جدا جدا عده ای بنشینند تا لبخندی تلخ و مصنوعی میزبان تحویل بدهد از فشار صورت حساب و برود و این بشود روابط خانوادگی؟ همین الان که عروسی ها در تالارها و رستوران ها و هتل ها برگزار می شود کیفیت تعاملات خانوادگی چه تفاوتی با روزهایی که در خانه ها و با کمک و تعاون همه فامیل صورت می گرفت کرده است؟ جز این است که سال به سال یک سری آدم می بینیم که می آیند سلام احوالپرسی سردی می کنند چیزی می خورند و می روند و به جای دورهم جشن گرفتن عزای خرج عروسی گرفتن و عروسی رفتن را بگیریم و لبخند زورکی تحویل بدهیم؟ یاد اون شاهزاده ای افتادم که شورش مردم رو در اثر گرونی و بدبختی دیده بود و پرسیده بود اینها چشونه و بهش گفته بودن مردم نون ندارند بخورند، شاهزاده هم گفته بود خب شیرینی بخورند ... https://eitaa.com/joinchat/3260219638C2be0324dcb @baladetayyeb