🔶 از بیت در اسلام تا مسکن در غرب . ▪️به واژه بیت و مشتقات آن ۷۱ بار در قرآن اشاره شده است لاکن در نگاه جهان بینی توحیدی و نگاه جهان بینی غربی تفاوت های زیادی نسبت به مسکن وجود دارد. غرب به خانه به عنوان یک کالای اقتصادی نگاه میکند که به وسیله‌ی آن میتوان پول روی پول انباشت کند پس سیاست آپارتمان سازی ، عمودی سازی و انبوه سازی به صرفه تر و پر سود تر است. انسانی که در جوامع غربی صبح از خانه خارج میشود و شب برای غش کردن به خانه می‌آید تا سقفی داشته باشد ، ۱۵ متر هم برایش زیاد است(مانند وضع انسان های استثمار شده در ژاپن و کره) غرب معتقد است که تمام تفریح ، آزادی و زندگی یک انسان باید در خیابان باشد و خانه فقط یک قوطی مسقف برای غش کردن است. این انسان عشق را به جای خانه به کافه می‌برد ، تفریح و سرگرمی را به جای حیاط به پارک ، لذت دستپخت همسر را به رستوران ، آرامش و آسایش را به پارتی های شبانه ، تربیت فرزند را به مهد کودک و.... ▪️بزرگی نقل میکرد در نجف از قدیم به انسان های دارای اصالت و تربیت شریف میگفتند ابن البیت(فرزند خانه) و به انسان های شرور و فاقد اصالت و شرافت ، ابن الاشارع(فرزند خیابان) اطلاق می‌شد. غرب امروز و تمدن لیبرالیسم در پی آن است که فرزندان را به جای آغوش پدر و مادر در آغوش خیابان تربیت کند. ▪️خانه صرفا محلی برای غش کردن نیست ، خانه محل حیات است ، محل آرامش و آسایش که از این بستر انسان تراز اسلام پرورش می‌یابد ، نگاه اسلام به خانه اینچنین است. اسلام خانه را نیاز انسان میداند تا در آن عشق ، آسایش و آرامش را تجربه کنیم و نسل ترازی تربیت کنیم ؛ خانه صرفا کالای اقتصادی نیست. ▪️معماری خانه های امروز از سبک ایرانی اسلامی خود فاصله گرفته است و به معماری مدرن و وحشی رسیده است. خانه های امروز محلی برای آرامش و تربیت فرزند نیست و بیشتر شبیه به موزه های هنری شده است. فرزندان نه می‌توانند در این موزه بازی کنند نه رشدی را در این خانه تجربه خواهند کرد. در خانه های قدیمی که از معماری اسلامی بهره میبرند نشسته اید؟ قطعا حال خوبی را تجربه کردید. آن زمان برای ساخت خانه ، بنّا وضو می‌گرفت ، وقت می‌گذاشت و با ذکر های شریف و تلفیق تربت کربلا با مصالح ساختمانی خانه را می‌ساخت تا برکت جاری شود ، امروز نیز آپارتمان ها به سرعت با فحاشی ساخته میشوند تا سریع پول به حساب ها ریخته شود. ▪️سیاست عمودی سازی ، سالهاست که از دستور کار دولت های غربی خارج شده است و ما تازه بر آن شدیم که باید انبوه سازی کنیم. حرف دل ما با دولت است ، دولتی که صفت انقلابی را یدک می‌کشد و انتظارات از آن فراتر از وضعیت موجود است. نهضت ترجمه در ایران به درستی نتوانسته مفاهیم دقیق در ملل گوناگون رو منتقل کند ؛ از بیت در اسلام تا مسکن در غرب ، خانه ترجمه شده است ، اما این خانه با آن خانه فرسنگ ها تفاوت دارد...