شب شب اوست یعنی چی ؟ یعنی رفیق من ! اگر تا به صبح مناجات کنی و قران سر بگیری اما از او غافل باشی بیراهه میروی. هیچ عملی بی رنگ فریاد درونی «یا صاحب الزمان» فایده ای ندارد بقیه همه بیراهه رفتن است. مردم ! بدانید باید به چه چیز بچسبید. کدام ریسمان را چنگ بزنید. بعد با بیانی طعنه آمیز گفت : همه میایند پایین تو میخواهی تنها بروی بالا؟! این ایام همه عطش دارند اما نمی دانند کدام حلقه را باید بگیرند. آن حلقه گم شده تو امام است چه بفهمی چه نفهمی. یک عده خوابند و اصلا در حرکت نیستند یک عده اما در حرکتند ولی جهت را نمی دانند. راه اینجاست و بقیه راهها مسدود است. شاید حسابی در کار بوده که شهادت مرد ولایت و امامت علی مظهر خلافت خدا در این شب ها رخ میدهد . استاد میگفت : حقیقت دین معرفت امام است معرفت امام و حجت خدا. شب قدر شب تجلی خلافت خلیفة الله است. خلافت او در این شب تجلی می کند. تمام گردانندگان عالم هستی «من کل امر » بر او نازل میشوند. بله حالا آن گردانندگان تحفه قران را پیش پیامبر آوردند جبرئیل دست خالی نیامد آن تحفه را هم آورد والبته این اهمیت و ارزش قران را می رساند . نکند همه عالم از دیو و دَد تا فرشته و جبرئیل متوجه او باشند و من و تو متوجه جای دیگر ! معقول نیست خلف است محال است سلام کنی و او جواب ندهد . در تاریخ سراغ نداری سائلی دست پیش امام دراز کند و دست خالی برگردد زبان حال و قال شما این باشد : ..... یا ایها العزیز مسنا و اهلنا الضر و جئنا ببضاعة مزجاة فاوف لنا الکیل و تصدق علینا ان الله یجزی المتصدقین..... شبهای آخر ماه رمضان است و آن حرفها هنوز مرا سرگردان و آشفته کرده. این ماه هم در حال تمام است. من کجا او را پیدا کنم ؟ او کجاست ؟ میزبان و مهماندار این مهمانی خدایی کجاست ؟ نکند همه عالم متوجه او باشند و تو متوجه جای دیگر ؟!