📚 مصاحبه موضوعی با پیرامون مرجعیت تاریخ: 1372/10/05 💠 نائب امام 🔹 كسی جای امام می‌ نشیند كه او كار را در زمان غیبت بكند. ذات اقدس الهی وقتی امامت علی ‌بن ‌ابی ‌طالب امیر المومنین (علیه افضل صلوات المصلین) را مطرح می ‌كند می‌ فرماید: ﴿الْیوْمَ یئِسَ الَّذینَ كَفَرُوا مِنْ دینِكُمْ﴾؛ فرمود با خلافت و ولایت و امامت علی ‌بن ‌ابی ‌طالب (علیه السلام) كافران و منافقان و دشمنان دین نا امید شدند. 🔹 اگر نقش تعیین كننده دارد كه كافران و منافقان و دشمنان نا امید می ‌شوند و متقابلاً مؤمنان و موحّدان خوشحال می ‌شوند، كسی می ‌تواند در به جای امام بنشیند و جانشین امام باشد كه با مرجعیت او دشمن بترسد و نا امید بشود و موحّدان و محرومان الهی در سراسر جهان خوشحال بشوند. كسی است كه در ترس موحّد باشد؛ یعنی هم بترسد و هم از غیر خدا نترسد. آن كه فقط از خدا می ‌ترسد نظیر امام راحل (رضوان الله علیه) او در زمان غیبت جای امام می‌نشیند و این است. 🔹 ذات اقدس الهی در سوره مباركه «احزاب» انبیا و مبلغان الهی و پیام ‌آوران حق را چنین وصف می ‌كند: ﴿الَّذینَ یبَلِّغُونَ رِسالاتِ اللّهِ وَ یخْشَوْنَهُ وَ لا یخْشَوْنَ أَحَدَاً إِلاَّ اللّهَ﴾ یعنی انبیا كه مبلغان راستین الهی ‌اند، فقط از خدا می ‌ترسند و از احدی از غیر خدا نمی ‌ترسند. آن مرجعی كه ملاحظه كار باشد، هم از غرب بهراسد و هم از توطئه بیگانگان بترسد، او برای مرجعیت صلاحیت ندارد؛ زیرا او جای كسی نشسته است كه از خدا می‌ ترسد و بس، چنین كسی كه هم از خدا و هم از غیر خدا می ‌ترسد، نمی‌ تواند بر تكیه كند. •┈┈•••🌿🌺🌿•••┈┈• @hamsayebeheshti