‌ ‌ ‌ ‌ و مَن گمشده در این ذِلالت ضلیل و در جرگه ضالین این ذِلالتم، و تو نور ِ هدایت هَستی، عالم تاب! عاجِزانه می‌گویم و می‌خواهم کَریمانه بر من بتاب، که مُحتاج این تابش ِ کریمانه هستم و يا أَيُها العَزيز ُ مَسَّنا و ... و پر کُن کیل بی‌چیزی را از نور ِ هدایت کریمانه‌ات و مَرا از سجن و زندان ِ این هوای نَفس رها کُن که عمری را در این زندان، به نادانی و جَهت جهالت محبوس گشته‌ام، ای کسی که برآورنده دُعاها هستی قبل از دُعا ؛