* 💞﷽💞 ♥️ ✍بہ قلمِ 🍃  پس چرا از روز اول شروع میکنید به عزاداری؟! +خب این یک سنته ائمه ما اینطور عزاداری میکردن و ما هم به تاسی از اونها همین کار رو میکنیم _خب چرا اینکارو میکردن؟! _روایاتی هست که میگه قلب امام زمان در عزای این واقعه از شب اول غمگین میشه و به تاسی از اون ما هم تحت تاثیر قرار میگیریم قبلا هم گفته بودم که قلب امام زمان نسبت به قلوب مومنین مثل قطب مغناطیسیه که مدار ایجاد میکنه و به هر چیز توجه کنه قلوب مومنین هم بهش توجه پیدا میکنه ولی شاید یکی از فلسفه هاش هم این باشه که ما باید قبل از رسیدن اون روز عزاداری کنیم که بفهمیم باید قبل از رسیدن به حادثه ای شبیه عاشورا کاری کرد پیراهن رو به چوب زدم و بجاش روسری رو روی بالش پهن کردم کتایون ماگ بدست توی درگاه در ایستاد: _شما بحث کردنتون تمومی نداره؟! بابا حوصله م سر رفت! مثل همیشه با بی تفاوتی تلاش میکرد بحث رو متوقف کنه انگار شنیدن این حرفها رو دوست نداشت مثل همیشه به روی خودم نیاوردم: _باز تنها تنها؟! دستت مو برمیداره دو تا فنجونم واسه ما بریزی؟! _غر نزن ننجون کافی رو کانتره آبجوشم که تو چای ساز هست... خب پاشو بریز بخور! بابا یکمم با من حرف بزنید! مثلا اومدم هم خونه شما شدم که از تنهایی دربیام صبح تا شب بحثو کش میدید و تو سر و کله ی هم میزنید! پس کی تموم میشه ابن بحث دامنه دار شما؟! ژانت متعجب رو به کتی گفت: _واقعا عجیبه که تو هیچ کنجکاوی نسبت به دونستن بیشتر نداری! +ژانت واقعا دل خجسته ای داری بیا برو بگیر بخواب تو کی تا این وقت شب بیدار بودی؟! نگاهی به ساعت روی دیوار انداخت: _خب خوابم نمیاد! میگم ضحی تو گفتی چند شب دیگه میری به مسجد نیویورک درسته؟! +آره چطور؟! _خب گفتم اگر اشکالی نداره... منم همراهت بیام چشمهای کتایون گرد شد از تعجب: بری مسجد؟! چی میگی واسه خودت؟! _مگه چیه خب میخوام ببینم چجور جاییه و توش چکار میکنن میخوام ببینم مسلمونها چطور دعا میکنن و عزاداری چه شکلیه مگه ایرادی داره؟! لبخندی زدم: نه عزیزم چه ایرادی داره با ذوق گفت: یعنی میتونم بیام؟! _اره... چرا نتونی کتایون پرسید: مگه غیر مسلمان میتونه وارد مسجد بشه؟! _جز کافر و مشرک بقیه میتونن وارد مسجد بشن یعنی همه پیروان ادیان الهی ژانت با حسرت گفت: یعنی کتی نمیتونه بیاد؟! کتایون مثل انبار باروت شعله کشید: ژانت چرا من هرچی میگم تو حرف خودتو میزنی؟! من خدا رو نفی نمیکنم فقط شک دارم همین! شونه بالا انداخت: خب چه فرقی میکنه _خیلی فرق میکنه بعدم حالا کی خواست بیاد که براش مهم باشه راهش میدن یا نه! همونطور شعله ور از اتاق خارج شد و من بلند و با خنده گفتم: _البته ژانت کسانی مثل کتایون کافر محسوب نمیشن چون در کلام تصدیقش نمیکنن و اگر بخوان میتونن وارد این اماکن بشن اما به هر حال کتی که همچین قصدی نداره پس بحث کردن هم درباره ش بی مورده! به بحث خودمون برسیم بهتره ... جلوی آینه روسریم رو روی سر تنظیم میکردم و گوشه چشمی هم به ژانت که با روسری مشکی رنگی که بهش داده بودم کلنجار میرفت داشتم کتایون نگاهش رو از کتابی که مشغول مطالعه اش بود گرفت و به تصویر در حال تلاش ژانت توی آینه داد: آفرین خانجون خوبی شدی! واقعا نمیفهممت ژانت! چجوری میتونی بری به جایی که تو رو همینطوری که هستی قبول نداره و مجبورت میکنه تغییر شکل بدی! ژانت به طرف کتی برگشت: به نظر من که کاملا منطقیه که یک جا آداب خاص خودش رو داشته باشه و آدمها ملزم به رعایتش باشن و این تحمیل نیست همونطور که خیلی از مشاغل یونیفرم دارن اتفاقا به نظر من این کار معقولیه کمک میکنه تمام حواس و تمرکز انسان معطوف دعا و نیایش بشه به هر حال مسجد جاییه که مردم برای دعا به اونجا میرن نه چیز دیگه! یک قدم به سمت ژانت برداشتم و صورتش رو به طرف خودم چرخوندم همونطور که روسریش رو با گیره های توی دستم محکم میکردم لبخندی زدم: درسته! لبخندی زد و به خودش توی آینه خیره شد: به نظرت بهم میاد؟! +به نظر من به تو خیلی میاد ولی درکل اینکه حجاب بهت بیاد یا نیاد اونقدر موضوعیت نداره همیشه ظاهر جدید تا مدتی نامانوسه ولی بعد طوری بهش عادت میکنی که انگار از ابتدا همین بوده تجربتا میگم! کتایون متعجب گفت: یعنی ژانت واقعا روت میشه با این ظاهر تو خیابون راه بری؟! _آره پس ضحی چطور میتونه؟ وقتی اون میتونه حتما منم میتونم زیر لب غر زد: ولی کاش اینجا هم یه کشور مسلمون بود و همه حجاب داشتن اینجوری راحتتر بود! +البته که اینجوری راحتتره ولی یادت نره درباره توان روحی تحمل سرزنش چی گفتم اینم یه چالشه که فرصت رشد فراهم میکنه پس چندان بدم نیست همیشه نیمه پر لیوان رو ببین با من تکرار کرد: زاویه دید خیلی مهمه و بعد لبخند زد جلوی آینه چرخی زد و دستی به پیراهنش کشید: به نظرت کوتاه نیست؟ و نگاهی به پیراهن من انداخت گفتم: _نه خیلی... خوبه...