🔺رفع قلم در روز عید الزهراء سلام الله علیها و عید التبری به چه معنی است!؟ یکی از مسائلی که از قدیم الأیام همواره مورد سؤال و ابهام و بعضأ مورد سوء برداشت و سوء استفاده و حتی در بعضی موارد موجبات متهم گردیدن مؤمنین و محبین حضرت فاطمةالزهرا «سلام الله علیها» در امر مقدّس برپائی عید الزهرا و عید التبری میگردیده این نکته بوده است که با استناد به این قسمت از روایت احمد ابن اسحاق از امام حسن العسکری «علیه السلام» از پدر بزرگوارش امام هادی «علیه السلام» که خداوند متعال میفرماید: «... يَا مُحَمَّدُ وَ أَمَرْتُ الْكِرَامَ الْكَاتِبِينَ أَنْ يَرْفَعُوا الْقَلَمَ عَنِ الْخَلْقِ فِي ذَلِكَ الْيَوْمِ وَ لَا يَكْتُبُونَ شَيْئاً مِنْ خَطَايَاهُمْ كَرَامَةً لَكَ وَ لِوَصِيِّک...» «...به خاطر کرامت و حرمت این روز و به احترام تو ( ای رسول خدا ) و احترام وصیّ تو، ملائک نویسندهء اعمال را امر نمودم تا سه روز در آن ایام قلم از کردار و رفتار بندگان برگیرند و چیزی از خطاهای آنان را به حساب نیاورند...». این شبهه مطرح میگردد که یا باید از این حدیث صرف نظر نموده و خود را از مطالب بسیار ارزشمند و منحصر به فرد این روایت محروم نمائیم و یا باید طبق برداشتی که بعضی از نا آگاهان از این روایت ارائه میدهند، قائل به جواز ارتکاب هرگونه معصیت و گناه کبیره ای به بهانهء رفع قلم گردیم. در حالی که هرگز نمیتوان با این توجیه سطحی و ظاهر بینانه مجوز صدور معصیت و تشویق و تحریص بر گناه را حتی برای یک لحظه صادر نمود تا چه رسد به سه روز که میتواند بزرگ ترین فسق و فجورها در آن اتفاق بیفتد. بلکه حقیقت امر این است که این مطلب، منحصر به این مورد نبوده بلکه ما در موارد دیگری نیز در شریعت مقدس نظیر این معنی را داریم. مانند امور ذیل: ۱- آنجا که خداوند متعال دربارهء بندگانی که از گناهان و معاصی کبیره اجتناب می ورزند، میفرماید: «الَّذِينَ يَجْتَنِبُونَ كَبَائِرَ الْإِثْمِ وَالْفَوَاحِشَ إِلَّا اللَّمَمَ إِنَّ رَبَّكَ وَاسِعُ الْمَغْفِرَةِ...».( سوره نجم: ۳۲) كسانى كه از گناهان بزرگ و زشتي ها اجتناب مى‌كنند، جز آنكه گناهى كوچک از آنها سر زند، بدانند كه آمرزش پروردگار تو وسيع است. حال با نظر به این آیه شریفه و با توجیهی که بعضی در ایام عید الزهرا و عید التبری میکنند آیا میتوان گفت: که این آیه شریفه مجوّزی است برای ارتکاب گناهان صغیره در تمام طول سال!؟ ۲- و یا از قبیل آنچه در باب بکاء و گریه و تباکی در مجالس عزاء حضرت سید الشهداء «علیه السلام» وارد گردیده که: « من بکی أو أبکی أو تباکی للحسین وجبت له الجنّة ». آیا میتواند مجوّزی گردد که مرتکب هر معصیت و فسق و فجوری گردیم و سپس در مجلس حضرت سید الشهداء «علیه السلام» مورد بخشش قرار بگیریم!؟ ۳- و یا نظیر آنچه در آیات قرآن کریم دربارهء توبه به بندگان گنهکار بشارت داده شده که: « وَالَّذِينَ عَمِلُوا السَّيِّئَاتِ ثُمَّ تَابُوا مِنْ بَعْدِهَا وَآمَنُوا إِنَّ رَبَّكَ مِنْ بَعْدِهَا لَغَفُورٌ رَحِيمٌ». ( سوره اعراف: ۱۵۳ ). آنان كه مرتكب كارهاى بد شدند، آنگاه توبه كردند و ايمان آوردند، بدانند كه پروردگار تو پس از توبه، آمرزنده و مهربان است. آیا میتواند مجوّزی برای آسودگی در ارتکاب معاصی به بهانه توبه باشد!؟ ۴- و یا آنچه که درباره شفاعت انبیاء و أئمه طاهرین «علیهم السلام» و بعضی از بندگان صالح خداوند متعال که از ضروریات دین ما و تصریحات قرآن کریم میباشد، آیا میتواند مجوّزی برای ارتکاب معصیت گردد!؟ و دلائل دیگری که ما متعرض آنان نشدیم... پس باید گفت که این روایت ناظر به این معناست که اگر انسان با جهل و بدون آگاهی و از سر قصور نه تقصیر و بر اساس لغزش های طبیعی که منجر به ارتکاب بعضی از معاصی میگردد، خداوند متعال از روی لطف و کرم خویش با دیدهء عفو و اغماض به آنها نگریسته و مشمول عفو و بخشش خویش قرار میدهد. و در ایام عید الزهراء و عید التبری نیز که ایام احیاء اصل اصیل و رکن رکین شریعت مقدس، یعنی امر تبری میباشد، اگر مؤمنین و مؤمنات در اثر اظهار فرح و سرور مضاعفی که در این ایام به آنها دست میدهد بعضی از لغزش ها و یا خطاها به طور ناخواسته از آنها سر بزند مورد رفع قلم قرار میگیرد. به خلاف کسی که از روی اعتماد به این قسمت از روایت جرأت بیشتر بر معصیت را برای خود جائز دانسته و از هر قبیح و سیئه ای پروا نداشته باشد، بلکه بر خلاف رضایت حضرت زهرا «سلام الله علیها» است، که نه تنها او را شاد نگردانیده ایم بلکه از گناه و معصیت، قلب او را نیز جریحه دار ساخته ایم. #رفع_القلم #نهم_ربیع ‼️تبــــــــــری واجــــــب است‼️ ید الله فـــــوق ایدیهم #علـــــی یــــــد الله است.. بمیرد دشمن حیــــــدر #علــــــی ولــــــی الله است..