💎😄💎 اميدوارم پيغمبر صلّی الله علیه و آله هم هنگام مُردن، ما را خوشحال کند و نظر لطفش را به ما بيندازد
مرحوم آیت الله تولاّیی در سخنرانی خود در شام میلاد رسول خدا صلّی الله علیه و آله در مسجد النّبیّ قزوین در سال 1382 قمری می فرمود:
ابولهب يک کنيز زرخريدی به نام «ثُوَيْبه» داشت. مثل امروزي(روز 17 ربیع الأوّل)، ثويبه پيش ابولهب آمد. گفت: آقا! آقا! چشمت روشن! بشارت باد! ابولهب گفت: چه شده؟ گفت: بچه برادرت عبدالله، امروز متولد شده است. حضرت عبدالله علیه السلام، برادر ابولهب است. هنگامي كه حضرت عبدالله به مدينه تشريف بردند كه از قوم و خويشانشان خبر بگيرند، همان جا رحلت کردند. حضرت خاتم الانبياء صلّی الله علیه و آله در حالي كه پدرشان رحلت كرده بودند، به دنيا تشريف آوردند. اين بود که عموهاي حضرت، از جمله ابولهب، چشم به راه بودند. ثويبه امروز آمد و گفت: آقا! آقا! بشارت! چشم شما روشن! بچه برادرت عبدالله، به دنيا آمد. ابولهب خوشحال شد. گفت: به خاطر اين مژده اي که به من دادي، تو را آزاد کردم! برو. بعد هم همين ثويبه، يک مقداري شير به پيغمبر صلّی الله علیه و آله داد. جناب عباس، برادر ابولهب، عموي پيغمبر صلّی الله علیه و آله و پدر بني‌العباس، مدتي بعد از مرگ ابولهب، خواب او را ديد. گفت: داداش! احوالت چطوره؟ ابولهب گفت: من در جهنّم هستم و در آتش مي سوزم؛ امّا شب هاي دوشنبه که مي شود، به پاسِ اين خوشحالي که در روز ولادتِ پسرِ برادرم عبدالله، پيدا کردم و ثويبه را آزاد کردم، به پاس آن خوشحالي و آن جايزه اي که دادم، هر شب دوشنبه، آتش از من برداشته مي شود و از بين اين دو تا انگشتم يک آب گوارايِ خنک و شيريني ظاهر مي شود و مي نوشم؛ براي اين که در شب ولادت او، من خوشحال شدم و کنيزم را آزاد کردم.
يکي از علماي عامه مي گويد: وقتي بنا شود ابولهب کافر که در قرآن خدا نفرين کرده است: تَبَّتْ يَدا أَبي لَهَبٍ، به واسطه خوشحالي در ولادت پيغمبر صلّی الله علیه و آله و بذل مال کردن، خدا در دوزخ او را هر شب دوشنبه راحت بدارد، آيا مسلماناني که در شب ولادت پيغمبر صلّی الله علیه و آله خوشحالي مي کنند و بذل مال خواهند کرد، خدا با آن ها چه مي کند؟ زهي سعادت شما مؤسّسين مجلس که ديشب، هم خوشحال بوديد و هم ديگران را خوشحال کرديد و هم بذل مال فرموديد. خدايا به حقّ پيغمبر صلّی الله علیه و آله ، به مؤسّسين و مستمعين، به علما و روحانيين، سرور و نشاط بي‌‌پايان در اين دنيا عطا بفرما.
اين خوشحالي ديشب شما به ولادت پيغمبر صلّی الله علیه و آله يک اثري دارد. اميدوارم پيغمبر صلّی الله علیه و آله هم هنگام مُردن، ما را خوشحال کند و نظر لطفش را به ما بيندازد. بگويد: عزرائيل! اين ها آن هايي بودند که شب هفدهم ربيع چراغان کردند، شيريني دادند، جشن گرفتند. به برکات اين پيغمبر صلّی الله علیه و آله اميدواريم لحظه مُردن در راحتي باشيم.
(سخنرانی های مسجد النّبیّ قزوین، سال 1382 قمری، شب 18 ربیع الاول)
✅«اللّهمّ عجّل لولیّک الفرج»