🌺😀🌺دوم شعبان، روز هلاکت معتزّ عباسی، قاتل حضرت هادی علیه السلام، مبارک باد
به نقل مرحوم محدّث قمّی در روز دوم ماه شعبان سال 255 هجری ، خلیفه عبّاسی، معتزّ بالله، قاتل حضرت هادی علیه السلام به هلاکت رسید. (وقایع الایام، ص336/ تتمّۀ المنتهی، ص340)
وی 4 سال و 7 ماه حکومت کرد. (البدايةوالنهاية،ج11،ص16)
معتزّ، مقبره های قریش (قبور کاظمین علیهماالسلام) را به آتش کشید. (إعلام الورى، ص373)
مرحوم علامه مجلسی در «بحارالانوار» می نویسد:
«از مرحوم صدوق روایت شده است که معتزّ، حضرت هادی علیه السلام را مسموم کرد.» (بحار الأنوار، ج27، ص215)
به نقل مرحوم شیخ ابراهیم کفعمی در «مصباح» نیز، معتزّ، حضرت هادی علیه السلام را مسموم کرد. (بحار الأنوار، ج50، ص117)
محمّد بن بُلبُل گفت: معتزّ به سعید حاجب دستور داد که حضرت عسکری علیه السلام را به سوی کوفه ببرد و در میان راه، گردن آن حضرت را قطع کند. در این هنگام نامه حضرت عسکری به دست ما رسید که آنچه شنیده اید، انجام نمی شود، پس معتزّ بعد از سه روز، خلع شد و به هلاکت رسید. (المناقب، ج4، ص432)
ابو الهيثم نقل می کند: وقتى معتزّ، حضرت عسكرى را به سعید حاجب، تحويل داد، به او گوشزد كرد كه چنان بر او تنگ بگير و در فشار قرار ده كه مردم داستان ها از آن سخت گيرى ها نقل كنند و خود عازم كوفه شد. پس ابوالهیثم نامه ای به حضرت عسکری علیه السلام نوشت و عرض کرد: فدایت شوم، خبری به ما رسیده که بسیار بر ما گران است. حضرت پاسخ فرمودند: بعد از سه روز، فرج می رسد، پس معتزّ از خلافت خلع شد. (غیبت شیخ طوسی، ص208)
محمّد بن عبد اللَّه گفت: وقتى (معتزّ) به سعيد دستور داد تا حضرت عسكرى عليه السّلام را به كوفه ببرد، ابو الهيثم نامه اى خدمت امام نوشت و عرض کرد: خبرى به ما رسيده و موجب ناراحتى ما شده و خيلى ما را مضطرب نموده است. آن حضرت پاسخ فرمود: پس از سه روز فرج خواهد رسيد، پس معتز كشته شد. (دلائل الإمامة، ص427/ الخرائج ، ج1، ص451)
حضرت عسکری علیه السلام، 20 روز قبل از هلاکت معتزّ، کشته شدن وی را به علم غیب بیان فرمودند. (الكافي، ج1، ص506)
محمّد بن اسماعيل بن ابراهيم بن موسى گفت: حضرت عسكرى، بیست روز قبل از مرگ معتزّ، نامه اى به ابوالقاسم اسحاق بن جعفر زبيرى نوشت و فرمود: در خانه خود باش تا آنچه باید اتّفاق افتد، واقع شود. پس بالاخره، آن واقعه برای معتزّ اتفاق افتاد. (بحار الأنوار، ج50، ص277 به نقل از ارشاد)
محمّد بن على صيمرى نقل می کند: نزد ابو احمد عبيد اللَّه بن عبد اللَّه رفتم. ديدم نامه حضرت عسكرى علیه السلام نزد اوست. حضرت در آن نوشته بود: من، مرگ این طاغی یعنی زبیری(یعنی معتزّ که نامش، زبیر بود) را از خداوند درخواست کرده ام. وی پس از سه روز هلاک می شود. پس روز سوم، آن واقعه اتّفاق افتاد. (بحار الأنوار، ج50، ص297 به نقل از کشف الغمّة)
محمّد بن علیّ صَیمُری گفت: حضرت عسکری علیه السلام نامه ای به من نوشت و در آن فرمود: آشوبی برای شما به پا می شود، خود را آماده کنید. چند روز گذشت تا آن که جریان معتزّ اتّفاق افتاد. (بحار الأنوار، ج50، ص298 به نقل از کشف الغمّة)
حضرت صادق علیه السلام در روایت رجعت فرمود: سپس حسن بن علی العسکری علیه السلام (نزد جدّم رسول خدا صلّی الله علیه و آله) می ایستد و از آنچه معتزّ با وی انجام داد، شکایت می کند. (بحار الأنوار، ج53، ص32)
ابن کثیر در «البدایة و النّهایة» می نویسد:
سه روز به پایان ماه رجب مانده بود که خلیفه، معتزّ بالله از خلافت خلع شد و دو شب از ماه شعبان که گذشت، مرگش را اعلام کردند. در ماجرای مرگش، ترک ها به او حمله کردند و میخ ها را در بدنش فرو کرده و به سمت پاهای او می کشیدند و سپس آن را خارج می کردند. پس وی را با لباس خونین به وسط دارالخلافه بردند و در گرمای شدید قرار دادند. زمین آنقدر داغ بود که گاهی روی یک پا و گاهی روی پای دیگرش می ایستاد. بعضی از ترک ها به وی ضربه می زدند و می گفتند که خودت را از خلافت، خلع کن. پس وی را به داخل اتاق بسیار کوچکی بردند و انواع شکنجه ها بر او وارد کردند تا آن که خود را از خلافت خلع نمود. در ادامه به او سه روز غذا و آب ندادند و وی پیوسته درخواست آب می کرد. پس وی را در حوضچه ای از آب و آهک قرار دادند تا آن که حوضچه خشک شد و او مرد. پس جسدش را روز دوم شعبان در آوردند و بر او نماز خواندند. (البدايةوالنهاية،ج11،ص16)
✅«اللّهمّ عجّل لولیّک الفرج»