شیخ صدوق رضوان الله تعالی علیه در رساله اعتقادات خود می‌نویسد: قال الشيخ- رحمه اللّه-: اعتقادنا في التقيّة أنّها واجبة، من تركها كان بمنزلة من ترك الصلاة وَ قِيلَ لِلصَّادِقِ- عَلَيْهِ السَّلَامُ: يَا ابْنَ رَسُولِ اللَّهِ، إِنَّا نَرَى فِي الْمَسْجِدِ رَجُلًا يُعْلِنُ بِسَبِّ أَعْدَائِكُمْ وَ يُسَمِّيهِمْ. فَقَالَ: «مَا لَهُ- لَعَنَهُ اللَّهُ- يَعْرِضُ بِنَا» ترجمه: شیخ که خدایش رحمت کند گفت: اعتقاد ما درباره‌ی تقیه این است که: تقیه، واجب می‌باشد و هرکس آن را ترک کند، به منزله کسی است که نماز را ترک کرده است. روایت: به امام صادق علیه‌السلام عرض شد: یابن رسول الله! ما در مسجد مردی را می‌بینیم که به دشمنان شما آشکارا و با بردن نامشان دشنام می‌دهد. ⬅️ حضرت فرمود: او را چه می‌شود_ خدا لعنتش کند!_ ما را در معرض(خطر) قرار می‌دهد