📖🕋📖 #قرائت_روزانه_قرآن کریم ⭐️قرار روزانه- هر روز، قرائت یک صفحه از قرآن کریم هدیه به امام زمان عج⭐️ ☘🌸🌸🌸🌸🌸☘ صفحه ۵۷۶ إِنَّهُ فَكَّرَ وَقَدَّرَ ﴿۱۸﴾ آرى [آن دشمن حق] انديشيد و سنجيد (۱۸) فَقُتِلَ كَيْفَ قَدَّرَ ﴿۱۹﴾ كشته بادا چگونه [او] سنجيد (۱۹) ثُمَّ قُتِلَ كَيْفَ قَدَّرَ ﴿۲۰﴾ [آرى] كشته بادا چگونه [او] سنجيد (۲۰) ثُمَّ نَظَرَ ﴿۲۱﴾ آنگاه نظر انداخت (۲۱) ثُمَّ عَبَسَ وَبَسَرَ ﴿۲۲﴾ سپس رو ترش نمود و چهره در هم كشيد (۲۲) ثُمَّ أَدْبَرَ وَاسْتَكْبَرَ ﴿۲۳﴾ آنگاه پشت گردانيد و تكبر ورزيد (۲۳) فَقَالَ إِنْ هَذَا إِلَّا سِحْرٌ يُؤْثَرُ ﴿۲۴﴾ و گفت اين [قرآن] جز سحرى كه [به برخى] آموخته‏ اند نيست (۲۴) إِنْ هَذَا إِلَّا قَوْلُ الْبَشَرِ ﴿۲۵﴾ اين غير از سخن بشر نيست (۲۵) سَأُصْلِيهِ سَقَرَ ﴿۲۶﴾ زودا كه او را به سقر در آورم (۲۶) وَمَا أَدْرَاكَ مَا سَقَرُ ﴿۲۷﴾ و تو چه دانى كه آن سقر چيست (۲۷) لَا تُبْقِي وَلَا تَذَرُ ﴿۲۸﴾ نه باقى مى‏ گذارد و نه رها مى ‏كند (۲۸) لَوَّاحَةٌ لِلْبَشَرِ ﴿۲۹﴾ پوستها را سياه مى‏ گرداند (۲۹) عَلَيْهَا تِسْعَةَ عَشَرَ ﴿۳۰﴾ [و] بر آن [دوزخ] نوزده [نگهبان] است (۳۰) وَمَا جَعَلْنَا أَصْحَابَ النَّارِ إِلَّا مَلَائِكَةً وَمَا جَعَلْنَا عِدَّتَهُمْ إِلَّا فِتْنَةً لِلَّذِينَ كَفَرُوا لِيَسْتَيْقِنَ الَّذِينَ أُوتُوا الْكِتَابَ وَيَزْدَادَ الَّذِينَ آمَنُوا إِيمَانًا وَلَا يَرْتَابَ الَّذِينَ أُوتُوا الْكِتَابَ وَالْمُؤْمِنُونَ وَلِيَقُولَ الَّذِينَ فِي قُلُوبِهِمْ مَرَضٌ وَالْكَافِرُونَ مَاذَا أَرَادَ اللَّهُ بِهَذَا مَثَلًا كَذَلِكَ يُضِلُّ اللَّهُ مَنْ يَشَاءُ وَيَهْدِي مَنْ يَشَاءُ وَمَا يَعْلَمُ جُنُودَ رَبِّكَ إِلَّا هُوَ وَمَا هِيَ إِلَّا ذِكْرَى لِلْبَشَرِ ﴿۳۱﴾ و ما موكلان آتش را جز فرشتگان نگردانيديم و شماره آنها را جز آزمايشى براى كسانى كه كافر شده‏ اند قرار نداديم تا آنان كه اهل كتابند يقين به هم رسانند و ايمان كسانى كه ايمان آورده‏ اند افزون گردد و آنان كه كتاب به ايشان داده شده و [نيز] مؤمنان به شك نيفتند و تا كسانى كه در دلهايشان بيمارى است و كافران بگويند خدا از اين وصف‏كردن چه چيزى را اراده كرده است اين گونه خدا هر كه را بخواهد بيراه مى‏ گذارد و هر كه را بخواهد هدايت مى كند و [شماره] سپاهيان پروردگارت را جز او نمى‏ داند و اين [آيات] جز تذكارى براى بشر نيست (۳۱) كَلَّا وَالْقَمَرِ ﴿۳۲﴾ نه چنين است [كه مى ‏پندارند] سوگند به ماه (۳۲) وَاللَّيْلِ إِذْ أَدْبَرَ ﴿۳۳﴾ و سوگند به شامگاه چون پشت كند (۳۳) وَالصُّبْحِ إِذَا أَسْفَرَ ﴿۳۴﴾ و سوگند به بامداد چون آشكار شود (۳۴) إِنَّهَا لَإِحْدَى الْكُبَرِ ﴿۳۵﴾ كه آيات [قرآن] از پديده ‏هاى بزرگ است (۳۵) نَذِيرًا لِلْبَشَرِ ﴿۳۶﴾ بشر را هشداردهنده است (۳۶) لِمَنْ شَاءَ مِنْكُمْ أَنْ يَتَقَدَّمَ أَوْ يَتَأَخَّرَ ﴿۳۷﴾ هر كه از شما را كه بخواهد پيشى جويد يا بازايستد (۳۷) كُلُّ نَفْسٍ بِمَا كَسَبَتْ رَهِينَةٌ ﴿۳۸﴾ هر كسى در گرو دستاورد خويش است (۳۸) إِلَّا أَصْحَابَ الْيَمِينِ ﴿۳۹﴾ بجز ياران دست راست (۳۹) فِي جَنَّاتٍ يَتَسَاءَلُونَ ﴿۴۰﴾ در ميان باغها از يكديگر مى ‏پرسند (۴۰) عَنِ الْمُجْرِمِينَ ﴿۴۱﴾ درباره مجرمان (۴۱) مَا سَلَكَكُمْ فِي سَقَرَ ﴿۴۲﴾ چه چيز شما را در آتش [سقر] درآورد (۴۲) قَالُوا لَمْ نَكُ مِنَ الْمُصَلِّينَ ﴿۴۳﴾ گويند از نمازگزاران نبوديم (۴۳) وَلَمْ نَكُ نُطْعِمُ الْمِسْكِينَ ﴿۴۴﴾ و بينوايان را غذا نمى‏ داديم (۴۴) وَكُنَّا نَخُوضُ مَعَ الْخَائِضِينَ ﴿۴۵﴾ با هرزه‏ درايان هرزه‏ درايى میکرديم (۴۵) وَكُنَّا نُكَذِّبُ بِيَوْمِ الدِّينِ ﴿۴۶﴾ و روز جزا را دروغ مى ‏شمرديم (۴۶) حَتَّى أَتَانَا الْيَقِينُ ﴿۴۷﴾ تا مرگ ما در رسيد (۴۷)