┈•••༶༓( نامه سی و یکم)༓༶••┈ ...قسمت چهلم عبرت و پند!!!! پسرم! ...دوست خوب مثل خویش و قوم می مونه( که گوشت هم رو ممکنه بخورن اما استخون هم رو دور نمی ریزن). دوست خوب کسیه که پشت سرتم، هوات رو داشته باشه. عشق زیاد به چیزی و یا کسی ، آدم رو کور می کنه( و نمی تونه واقعیتهای اون رو درست ببینه) (پسرم! همیشه قضاوتهای ما در مورد دوست و دشمن درست از آب در نمیاد) خیلی وقتها میشه یه آدمی رو که فکر می کنی بهت نزدیکه، اتفاقا ازت خیلی دوره و همینطور برعکس. (می دونی به کی میگن غریب و تنها؟!) اونی که نتونسته باشه یه دوست خوب واسه خودش داشته باشه!!! پسرم! هر کسی که از حد و مرز خودش و از حق تجاوز کنه، زندگی واسش تنگ میشه . اما اونی که قدر و اندازه خودش رو نگه داره ، حرمتش باقی می مونه. به قول سعدی: به اندازه ی بود باید نمود خجالت نَبُردآنکه نَنمود و بود پسرم! مطمئن ترین چیزی که میتونی توی زندگیت بهش چنگ بزنی ، رابطه ایه که بین تو و خدای تو باشه... .....ادامه دارد نهج البلاغه . ص 536. نامه ۳۱ پای حرف امام علی (ع)||◇👇 @harfe110