🔻 چرا پشتوانه معرفتی تشبیه پدر و مادری که «قاتل جنینشان هستند»، به «قاتلان امام حسین (ع)» ضعیف و دچار اشکال است؟ درباره پدر و مادری که مرتکب قتل جنین شده اند، چه باید گفت؟ 🖌 به قلم: ح. حاجی کاظم 🔹 جریان کفر، جریان نفاق، جریانی بی رحم است و جریان حق، به گم شده ها، بی رحمی اهل باطل را یادآوری می کند تا فطرتشان را بیدار کند. شاید یکی از مهم ترین علل تشویق به «ذکر مصیبت اهل بیت (ع)» همین باشد. 👈 در یکی از مطالب قبلی کانال درباره این بی رحمی و تفاوتش با قاطعیت و صلابت و استواری جریان حق، گفتیم. 🔸اما سوال این است: آیا می توان پدر و مادر را به قاتل امام حسین ع تشبیه کنیم؟ 🔻 برای درک بهتر موضوع، لازم است از ابعاد مختلف، مسئله را ببینیم: 🔸 آنچه از تفسیر صحیح و عمیق سوره مبارکه «ماعون» می فهمیم، این است که یکی از نشانه های جریان نفاق، بروز بی رحمی از آنان است. (همین بی رحمی را از قاتلان اصحاب سیدالشهدا (ع) می بینیم) 🔸 آنچه از آیات مختلف «نهی از قتل فرزند» می فهمیم، این است که عمل قتل توسط پدر و مادر، از روی جهالت، سفاهت و خطا در محاسبات اتفاق می افتد. در حالی که منافق، می داند چه می کند. نگاه اسلام به پدر و مادر قاتل، با نگاه اسلام به «غریبه ی قاتل» متفاوت است. خطابش، تحلیلش و ... تفاوت دارد. 🔸 آنچه در آیه مبارکه 32 سوره مبارکه مائده آمده است (که یک قتل، همچون قتل همه انسانهاست)، درباره قاتل نیست بلکه درباره عمل قتل است. 🔻 نتیجه: بین «زشتی فوق العاده عمل قتل» و «خود پدر و مادری که عمل قتل را انجام داده اند»، باید تفاوت هایی قائل شویم. «عمل قتل جنین توسط پدر و مادر»، به «قتل امام حسین (ع)» قابل تشبیه است (بخاطر آیه 32 سوزه مبارکه مائده و اشتراک برخی عناصر) اما مقایسه «خود پدر و مادر» با «قاتلان امام حسین (ع)»، انگار پشتوانه دینی و معرفتی کافی ندارد. چون دلیلی نداریم که جریان نفاق و کفر، جاهل و سفیه است اما درباره قتل فرزند، سفاهتی بودنش روشن است. عمل با عامل در این تحلیل متفاوت است. ▪️شباهت غیر پدر و مادر که مباشر یا مشارک یا معاون قتل جنین باشند به قاتلان امام حسین (ع) قابل توجه است. هرچند جهالت ها را باید در نظر بگیریم. این تحلیل، برای اولین بار توسط نجات زندگی منتشر شده است. لطفا اگر دیدگاهی نسبت به این تحلیل دارید، به ادمین کانال ارسال فرمایید و اگر تحلیل را پسندیدید، منتشر فرمایید. 🔻 اگر به این نکته توجه نکنیم چه اتفاقات وحشتناکی رخ می دهد؟ 🔸 سیاست های کیفری (رویکرد مجازات پدر و مادر)، باید با توجه به نکات عرض شده تنظیم شود. اینکه این نکات چه تأثیری در سیاست کیفری دارد، جای خودش قابل طرح است اما فایده دیگری هم دارد: گاهی اوقات ما به جای اینکه زشتی عمل قتل جنین را به مادر منعکس کنیم، به خودش می گوییم «اگر این کار را کنی، شمر و یزید و حرمله هستی». این روش در انصراف از سقط اشتباه است و عوارض بسیاری دارد. از جمله اینکه: 👈 گاهی مادر، نزد خودش (و گاهی به زبان) چنین می گوید: «من مادر هستم؛ شمر نیستم و خودم صلاح فرزندم را بهتر میدانم. تصمیم من برای او، به دنیا نیامدن است و برای خودش هم نیامدن، بهتر است.» این ذهنیت ها، بیشتر از آنکه بی رحمانه باشد، جاهلانه است. 👈 حتی گاهی دلیل های دیگری (مثل بدبخت شدن خانواده با آمدن فرزند جدید) ممکن است برای انجام قتل جنین، به نظر مادر رسیده باشد. نکته مهم این است که من به عنوان راهنما و مشاور، باید با درک جهالت های وی، این ذهنیت های نادرست را برطرف کنم و نه اینکه جایگاه و مسئولیت مادری وی را تخریب کنم. بگویم این عمل بی رحمانه است. بگویم این عمل قتل است. بگوییم این عمل، با مادر بودن که تو مادر هستی، سازگاری ندارد؛ اما نگویم تو مادر نیستی. 👈 به نظر حقیر، اعجاز قرآن کریم، با دقت های فوق العاده علمی و معرفتی اش، بیشتر از بقیه اعجازهایش قابل لمس است. قرآن کریم می فرماید: «و لا یقتلن اولادهن: خانم ها فرزندشان را نکشند»، «ان قتلهم کان خطئا کبیرا: قتل آنان (فرزندان توسط پدر و مادر)، «خطا»ی بزرگی است.» 🔸 اگر کرامت کسی را به شدت تخریب کنیم، یا 1) درب همه بدی ها را بر خود باز می کند و یا 2) رویکرد ما را توهین و خلاف نسبت به خودش ارزیابی می کند و از ما دور شده و دیگر راهنمایی ای را نخواهد پذیرفت و جنین را هم مخفیانه به قتل میرساند. 🔸 در مورد غیر پدر و مادری که به قتل جنین اقدام می کنند یا به آن تشویق می کنند، به دلیل کاهش عنصر جهالت نسبت به پست بودگی، آسان تر می توان تشبیه به قاتلان شهیدان کربلا کرد. هرچند مواردی که ریشه آن جهالت است، بازهم باید به جای توصیف افراد به قاتل، وحشتناکی عملشان توصیف شود. 📝 استفاده از عمق معارف دینی در تعامل با تحلیل تجربه (آیت تجربه)، می تواند مسیر دقیق تری برای ما فراهم کند. @harimehayat_ir 🔸 کانال نجات زندگی 👈 عضو شوید @nejatezendegi