🔰 ایران و مسئله افغانستان
🔻 نه ریاکاری و نه انتحاری؛ عقلانیت انقلابی
🔹 انقلابیگری یعنی آرمانها را همیشه در نظر داشتن و از آن عدول نکردن، و عقلانیت یعنی غیر از آنکه آن آرمانها مبتنی بر عقلانیت باشد باید واقعیات را هم در نظر گرفت و از «واقعیت موجود» به سمت «واقعیت مطلوب» حرکت کرد.
🔹 امّا عقلانیت انقلابی دو دشمن بزرگ دارد؛ یکی محافظه کاری که یا آرمانها را اساساً قبول ندارد و یا آنقدر مفتون اسیر واقعیتهاست که آرمان را قربانی میکند.
🔹 دیگری انقلابیگری غیرعقلانی که واقعیات را نادیده میگیرد و از این طریق آرمانها را به مسلخ میبرد.
🔹 ماجراهای این روزهای افغانستان محک خوبی برای سنجش انقلابیگری، عقلانیت و همچنین در طرف مقابلش، ریاکاری و فرصتطلبی است.
🔹 در ماجرای افغانستان، ایران به دنبال چیست؟ مشخصاً آرمانها؛ آرمانها چیستند؟ امنیت و رفاه برای مردم افغانستان، عدم مداخله بیگانگان، عدم دیکتاتوری یک قوم بر دیگران، مشارکت همه مردم افغانستان در سرنوشت خود.
🔹 ایران تلاش دارد با توجه به واقعیات میدانی به سمت این آرمانها گام بردارد؛ واقعیت طالبان را نادیده نمیگیرد؛ هم گذشتهی بد او را میداند و اساساً روزگاری با او منازعه مستقیم هم داشته است!
🔹 ایران هم وعدههای امروز طالبان را هم لزوماً سادهبینانه و دربست قبول نمیکند و به دور از شتابزدگی غیر عقلانی تحقق آنها را انتظار میکشد و مطالبه میکند.
🔹 علاوه بر آن به دنبال پیگیری منطقی آرمانهاست که مهمترینش طرفداری از «مردم افغانستان» و احترام به خواست و اراده آنان است.
🔹 ایران دلهره و اضطراب و نگرانی بخش مهمی از مردم افغانستان را نیز کاملاً درک میکند و دغدغهمند آنهاست.
متن کامل گزارش:
tn.ai/2567753
اندیشه جویان استاد حسن عباسی
📡
@Hasanabbasi_students