🔵به بهانه حملات تروریستی اهواز #️⃣قسمت اول ✍️علیرضا مجیدی 📲تاریخ انتشار در توییتر: ۳۱ شهریور ۹۷ 🔷مقدمه: کثیف‌ترین کار سیاسی اینه که آدم با خون‌های ریخته شده رو دستمایه رقابت‌های سیاسی داخلی» قرار بده. اما به موازات اون، مسئولیت‌های اخلاقی اقتضا می‌کنه اگه «زمینه‌های مولد بحران» را فعال می‌بینیم، بدون ملاحظه بهشون بپردازیم. ◀️متن اصلی: با گذشت چند ساعت از ، امیدوارم از احساسات و هیجانات اولیه خارج شده و بتوانیم کمی منطقی‌تر فضا را ببینیم. مایه خوشبختی است که قریب به اتفاق نویسندگان ایرانی با هر گرایش و سلیقه‌ای این حمله را محکوم کرده‌اند... اما من ۳ گروه رو فراموش نمی‌کنم. سه گروه در بروز فاجعه فعلی تروریستی امروز نقش دارند. 1️⃣ماجراجویان: تقریبا تمام گروه‌های تجزیه‌طلب خوزستان سر در آخور چند سرویس جاسوسی دارند: انگلستان عربستان سعودی ضمن این‌که از حمایت‌های سیاسی چند کشور دیگر مانند «کویت»، «مصر»، «دانمارک»، «هلند» و... برخوردارند. صد البته که از نظر تاریخی هم پایگاهشان علاوه بر مصر و کویت در «عراق» و «سوریه» بود و قاعدتا از آن‌جا می‌توان کانال‌هایی زد تا مانع بروز فاجعه تروریستی شد... اما بحث ما در این‌جا مربوط به دو دسته ماجراجو هست: ماجراجوهایی که از دخالت بیگانه در کشور به قصد تغییر حمایت می‌کنند (خصوصا دخالت یا بودجه‌های و ) و ماجراجوهایی که تنش در روابط را به سطح فعالسازی گروه‌های تروریستی در داخل مرزهای می‌رسانند! گروه اول را در دو دسته فوق عرض کردم. فقط همین قدر بگم که طومار بزرگ‌ترین گروه‌های تجزیه‌طلب تاریخ خوزستان (تا قبل از جنگ) را ایران از طریق روابط اطلاعاتی یا سیاسی با عراق (در عین تنش‌های موجود در روابط رسمی) در هم پیچید. مدیریت نزاع در دیپلماسی خودش یک هنر مهم است... 2️⃣همسان‌گرایان! گروه دوم، بخشی از نظام و هیئت حاکمه هستند که رویکرد «همسان‌گرا» یا «آسیمیلاسیون» نسبت به شکاف‌های قومی دارند. تا زمانی که مسأله «تبعیض» حل نشود؛ بستر برای گسترش فعالیت‌های قومگرایانه مهیاست و هر جا این تبعیض ملموس‌تر باشد، اقبال به جنبش‌های مرکزگریز هم بیش‌تر است. بدیهی‌ه که بحث تبعیض رو نباید به اقتصاد فروکاست؛ هرچند اقتصاد هم بسیار مهم است. تبعیض در فرهنگ یعنی نادیده گرفتن «حق آموزش به زبان مادری»؛ یعنی نادیده گرفتن «حق فعالیت رسانه‌ای علنی (در سطح منطقه و استان) به زبان مادری» مطالبه این‌ها به معنی نیست. تبعیض در سیاست یعنی «عدم انتصاب مدیران استانی و عالی از قومیت مربوطه»؛ یعنی «تغییر اسامی (مکان‌ها و مناطق) رواج یافته در لهجه محلی به اسامی دیگر»؛ یعنی «پاسخ‌گویی عملی به سئوالات» (فارغ از بحق بودن سئوال!) تبعیض در اقتصاد هم که به گمانم اظهر من الشمس است و توضیح نمی‌خواد اگر بخواهم چهره‌های شاخصی در پی‌گیری سیاست‌های آسیمیلاسیون نام ببرم به بخش غالب به ویژه طیف موسوم به با افراد شاخصی مانند می‌رسیم. البته بقیه طیف‌هایشان هم خارج از این فضا نیستند. را ببینید! نتیجه محتوم سیاست‌های این‌هاست! #️⃣ادامه دارد 🔗لینک مطلب در توییتر: https://twitter.com/alirezamajidi66/status/1043515604668489730 👈کانال ذره‌بین - علیرضا مجیدی @ME_Magnifier