💠 《اللهمّ اجْعَل سَعْیی فیهِ مَشْکوراً وذَنْبی فیهِ مَغْفوراً وعَملی فیهِ مَقْبولاً وعَیبی فیهِ مَسْتوراً یا أسْمَعِ السّامعین》 💠 《خدایا كوشش مرا در این ماه پذیرفته شده کن؛ و گناه مرا در این ماه آمرزیده؛ و كردارم را در آن مورد قبول: و عیب مرا در آن پوشیده‌؛ اى شنواترین شنوایان》 🔸به زیبایی هر چه تمام، در قرآن خود بیان داشته که عالم را « » و « » است. «إِنِّي جَاعِلٌ فِي الْأَرْضِ خَلِيفَةً» مرا (انسان) که مخلوق برتر تو بودم، اراده و اختیار بخشیدی... به اراده و اختیار خود، مرتکب عمل صالح یا فاسدی شدم. عمل از من بود اما آنکه باید آن را بنشاند یا ببخشاید، کجاست؟ 🔸در حیطه خلقت، امکان انتخاب نداریم. مثلا من انتخاب نکردم که کجا و از کدام پدر و مادری متولد شوم؛ و هم آنکه از سنت‌های الهی هم گریزی نیست. اما در حیطه‌ی جعل، اختیار با من است که به « » برسم یا به « ». 🔸خدای اسلام -برخلاف مسیحیت و یهود - خدایی است که غیر از خالق بودن، «رب» نیز هست. باغبانی‌‌ست که خود کاشته، خلق کرده و خود نیز گل‌آرایی می‌کند و می‌پروراند. یعن عالم را پس از خلقت، به حال خود وانگذاشته و هر لحظه و دائماً مخلوقات خود را ربوبیت می‌کند؛ می‌پروراند. بخشی از ربوبیت خداوند شامل عالم خلق است یعنی هرآنچه که به مادیات می‌شناسیم. و بخش دیگر آن شامل عالم جعل است؛ از معنویات مادی تا اجتماعی. ربوبیت خداوند با «عبودیت» از سو ی مخلوقات پاسخ گفته می‌شود؛ وقتی ما خوب او را عبودیت کنیم، هر لحظه و آن به آن حسِ در محضر او را بیشتر دریابیم، ربوبیت او هم بهتر و بیشتر عایدمان می‌شود؛ و این ربوبیت مدام او، در عالم  ، هدایت و متعالی شدن انسان است.«اِلی الله المَصیر» ؛ یا «وَبِئْسَ الْمَصِيرُ» (در حیطه‌ی جعل، اختیار با من است که به «رشد» برسم یا به «غی») 🔸پس از او می‌خواهیم این چنین ما را بپروراند که سعی و عمل ما را پذیرفته شده، گناهان‌مان را آمرزیده و عیوب‌مان را بخشیده شده کند. ✅جعل‌های اجتماعی در قرآن، بنیان‌های جامعه‌سازی اسلامی هستند. ▫️شرحی بر دعای روز بیست و ششم - برگرفته از سرفصل 《خلق و جعل》: 📚 kolbeh-keramat.ir/Sessions/?ItemCourse=1&ItemCategory=56 کانال رسمی اندیشه‌جویان استاد حسن عباسی 📡 @Hasanabbasi_students