عقل در امور مربوط به معارف الهی، مقدم بر علم است و علم تابع عقل است، همچنین در امور مربوط به احکام شرع، علم مقدم است و عقل تابع علم است. عقل در احکام کار خاصی نمی‌کند، و ما تابع دلیل شرعی هستیم.
خیلی از احکام شرعی هستند که با محاسبات عقلی ما جور در نمی‌آیند ولی شرع می‌گوید باید انجام شود. مثلاً فرض کنید چرا طواف خانه خدا هفت دور است؟ چرا ارث زن نصف ارث مرد است؟ و همینطور. خیلی چراهای اینگونه داریم که عقل ما توجیهی برایشان ندارد.
لذا در دعای اِحرام می‌گوییم احرام بستن ما از روی تعبد و بندگی است( تعبدا و رقا) یعنی من نمی‌دانم چرا، اما چون شارع فرموده احرام ببند من می‌گویم چشم. خوب است چشم گفتن را بیاموزیم
#آيت_الله_هاشمي_عليا
#استاد_اخلاق
#درس_اخلاق_عمومی