خسته و کوفته از مدرسه اومد ، لباس هاشو در آورد ،دستهاش رو شست و نشست پای سفره ناهار ...
غذاش رو که کامل خورد گفت :
مامان؟
دستِ شماست که غذا رو خوشمزه میکنه ،
یا نعمتِ خدا ،خودش خوشمزه است ؟
و شروع کرد به توضیح دادن که آخه خدا بعضی چیزها رو آفریده ، بعضی چیزها رو هم نیافریده ، فقط توانایی اش رو به انسان داده ، که انسان خودش بره اونا را درست کنه و بسازه !
گفتم : عزیزم شما درست میگی اما یادت باشه
همهی خوشمزه گی ها از خداست ...
همهی زیبایی ها از خداست ...
همهی درست شدن ها از خداست ...
همهی آرامش ها از خداست...
چون قرآن میگه:
《
و مابکم من نعمت فمن الله》 !!
هر چی هر چی که اسمش نعمته از خداست !
حتی اگر به نظر تو ناچیز و کم و کوچولو بیاد !
قرآن میگه :
هیچکدوم از نعمت ها و خوبیها و خوشی های زندگیت شانسی و تصادفی نیست !
هیچکدومش بخاطر مدیریت و تلاش و لیاقت تو نبوده !
خدا دونه دونه قشنگیها و خوبیها و نعمت هایی که داری رو جدا کرده و به تو داده !
عزیزم میدونی !
همهی اینایی رو که من گفتم ،
تفسیر میگه ؟!...
ذهنم رفت
توو کلاس اخلاق دبیرستان مون
(بیست سال پیش) اونجا که معلم مهربون درس اخلاق مون هر روز تکرار میکرد :
لاموثر فی الوجود الا الله !!
هیچ اثر گذاری در عالم نیست الا خدا !
چقدر تکرار کرد تا در جانِ ما بشینه و اثر کنه که خداست همه کارهی عالَم !
#دلنوشته۲۴
#تفسیرآیه۵۳نحل
https://eitaa.com/hashemirad