4_6010269889904772821.mp3
6.33M
در تحولات عالَم، کسانی می‌توانند همراه با امام بمانند که بزرگ‌تر از دنیا باشند و آمدوشدِ این حادثه‌ها و این اتفاقات، آنها را زیرورو نکند. کسی که _ به تعبیر ضرب‌المثل _ با یک مویز، گرمی‌اَش می‌شود و با یک قاشق ماست هم سردی‌اَش می‌شود، چطور می‌خواهد با امام همراه شود؟ : «ما یک عهدها و قرارهای بزرگی در پیش داریم. انسانی که می‌خواهد در کنار امام زمان باشد باید بزرگ باشد و پیدا کند والا نمی تواند با حضرت همراه باشد. سیدالشهداء(ع) فرمودند: : «مَنْ کانَ فِینَا بَاذِلًا مُهْجَتَهُ وَ مُوَطِّناً عَلَى لِقَائِنَا نَفْسَهُ فَلْیرْحَل مَعَنا». کسی که آماده کوچ کردن از این دنیا نیست، نمی‌تواند امام را همراهی کند. کسی که نگاهش در حد دنیاست، و به تعبیر آن ضرب‌المثل، با یک مویز گرمی‌اَش می‌شود و با یک قاشق ماست هم سردی‌اَش می‌شود، فایده ندارد؛ کسی که به این زودی‌ها و در این حوادث، جابه‌جا می‌شود، نمی تواند کنار امام بایستد. خدا رحمت کند، یک استادی داشتیم، درباره می‌گفتند این آدم‌های بزرگ، با تحول احوال، ذره‌ای دگرگونی در آنها ایجاد نمی‌شود؛ دیروز هجده هزار نفر با او بیعت کردند و بعد، حداقل هفت هشت هزار نفر پا به رکابش آمدند، و شب وقتی از مسجد به بیرون می‌آید، تنهاست، اما هیچ تحولی در او پیدا نمی‌شود؛ همان شجاعت و همان استواری در او هست؛ نه تردید می‌کند، نه شک می‌کند، نه سست می‌‌شود. در این تحولاتی که در عالَم پیش می‌آید، کسانی می‌توانند بمانند که باشند و آمدوشدِ این حادثه‌ها و این اتفاقات، آنها را زیرورو نکند.»