🔰 سزای بی‌اعتنایی به حاجت یک مومن... ✨ امام صادق علیه السلام فرمودند: ✨ أيُّمَا مُؤْمِنٍ مَنَعَ مُؤْمِناً شَيْئاً مِمَّا يَحْتَاجُ إِلَيْهِ وَ هُوَ يَقْدِرُ عَلَيْهِ مِنْ عِنْدِهِ أَوْ مِنْ عِنْدِ غَيْرِهِ أَقَامَهُ اَلله يَوْمَ اَلْقِيَامَةِ مُسْوَدّاً وَجْهُهُ مُزْرَقَّةً عَيْنَاهُ مَغْلُولَةً يَدَاهُ إِلَى عُنُقِهِ فَيُقَالُ هَذَا اَلْخَائِنُ اَلَّذِي خَانَ اَلله وَ رَسُولَهُ ثُمَّ يُؤْمَرُ بِهِ إِلَى اَلنَّارِ ✨ هر مومنی که خودش یا با کمک دیگری توانایی برآوردن حاجت مومنی را داشته باشد و به رفع حاجت او اقدام نکند، خداوند روز قیامت او را با روی سیاه و چشم کبود و دست‌های به گردن بسته، روی پا نگه دارد، پس گفته می‌شود: این است آن خیانتکاری که به خدا و رسول خدا خیانت کرده، آنگاه فرمان دهند که او را به دوزخ برند. 📚 کافی ج۲ ص۳۶۷