😁لطیفه😁 بعضیا اینجوری دعا میکنند خدایا چنان کن سرانجام کار که بیکار باشیمو پولداررررر😐😂 ✅ روش معصومین دعا کردن خالی نبوده. کارهای مختلفی انجام میدادند از چوپانی و کشاورزی گرفته تا چاه کندن و قضاوت. به مردم هم همینطور سفارش میکردند. ✳️ امام صادق(علیه السلام) به کسی که ورشکست شده بود سفارش کردند که تلاش کند و در پی این تلاش، موفق به جبران خسارت شد. 🔷 متن حدیث طولانیه ، بخشی از متن عربی و فارسی رو میزارم. الکافی ـ به نقل از ابو عُماره طیار : به امام صادق(ع) گفتم: مالم از کف رفته و آنچه داشته ام، نابود شده و نانخورانم بسیارند. امام صادق(ع) به وی فرمود: «هر گاه به کوفه رسیدی، درِ دکانت را بگشای و بساطت را بگستر و ترازویت را در میان نِه و به روزی پروردگارت روی آور». چون باز آمد، در دکانش را گشود و بساطش را گسترد و ترازویش را در میان نهاد. پیرامونیانش در شگفت شدند؛ زیرا نه در حجره اش کالایی کم یا زیاد بود و نه پولی داشت. پس مردی نزد وی آمد و گفت: برای من جامه ای بخر. برای آن مرد، جامه ای خرید و قیمتش را گرفت و مبلغ نزد او ماند. سپس کسی دیگر نزد او آمد و به وی گفت: برایم جامه ای بخر. او در پی جامه در بازار گشت و برایش جامه ای خرید و بهایش را گرفت و آن هم نزدش ماند... سپس مردی دیگر نزدش آمد و گفت: ای ابو عُماره! یک لنگه بارِ کتان دارم. آیا آن را می خری، بدین گونه که بهایش را یک سال بعد از تو بستانم؟ گفت: آری. آن را بار گیر و نزد من آور. آن مرد، بار را نزد وی آورد و او آن را از مرد خرید، بدین گونه که یک سال بعد، بهایش را بپردازی.... باقی مانده کالا تا یک سال در دست وی بود. پس با بهای آن، یک جامه و دو جامه خرید و عرضه کرد و باز خرید و فروخت تا آن که ثروتمند شد و وجهه و اعتباری یافت و به جایگاهی شایسته رسید. الکافی عن أبی عمارة الطیار:   قُلتُ لِأَبی عَبدِ اللّهِ(ع): إنَّهُ قَد ذَهَبَ مالی وتَفَرَّقَ ما فی یدی وعِیالی کثیرٌ، فَقالَ لَهُ أبو عَبدِ اللّهِ(ع): إذا قَدِمتَ الکوفَةَ فَافتَح بابَ حانوتِک، وَابسُط بِساطَک وضَع میزانَک، وتَعَرَّض لِرِزقِ رَبِّک. قالَ: فَلَمّا أن قَدِمَ فَتَحَ بابَ حانوتِهِ وبَسَطَ بِساطَهُ ووَضَعَ میزانَهُ، قالَ: فَتَعَجَّبَ مَن حَولَهُ بِأَن لَیسَ فی بَیتِهِ قَلیلٌ ولا کثیرٌ مِنَ المَتاعِ ولا عِندَهُ شَیءٌ..... قالَ: فَصارَ فی یدِهِ الباقی إلی سَنَةٍ، قالَ: فَجَعَلَ یشتَری بِثَمَنِهِ الثَّوبَ وَالثَّوبَینِ ویعرِضُ ویشتَری ویبیعُ، حَتّی أثری وعَرَضَ وَجهُهُ وأَصابَ مَعروفا(الکافی: ج ۵ ص ۳۰۴ ح ۳، تهذیب الأحکام: ج ۷ ص ۴ ح ۱۳، بحارالأنوار: ج ۴۷ ص ۳۷۶ ح ۹۹، دانشنامه قرآن و حدیث، ج ۱۷، ص ۲۴.)